Ik ben ondertussen zo goed in scheiden dat ik een handboek kan schrijven. Dus, eehhhh, bij deze, mijn handboek voor scheidende ouders. Of nou ja, stukje nuance; dit is het eerst deel. De inleiding waarin ik nooit gedacht had op te kunnen scheppen over mijn praktijkervaring met scheidingen.

Voor relatie advies moet je duidelijk niet bij mij zijn, maar loopt de boel in de soep dan ben ik je beste vriend. Vooral als er kinderen bij betrokken zijn en de emoties zo hoog oplopen dat je in de verte berggeiten ziet klimmen.

Wel een waarschuwing (ja, of juist een belofte), ik ben geen mediator. Dat onpartijdige doe ik niet zo. Ik kies kant; jouw kant. Niks geen neutraal gedoe, bij mij mag je veilig klagen. Niet dat mediators niet belangrijk zijn hoor, maar we vergeten vaak dat je ook gewoon iemand nodig hebt die er helemaal voor jou is.

Eerst maar met de billen bloot; mijn ervaring. Ik ben zelf inmiddels twee keer gescheiden en net zoals dat gaat met pannenkoeken was de eerste niet zo mooi. Het was een harde leerschool en een hele goede motivator om er beter in te worden. Mede daarom ging het de tweede keer een stuk rustiger. Ik ga niet beweren dat het makkelijk was, maar we zijn er goed doorheen gekomen en het is kneiter confronterend om te zien wat dat met het betrokken kind doet. (Omdat de twee ouderen dat geluk niet hebben en soms nog steeds met de gescheiden peren zitten.)

Inmiddels help ik ook regelmatig andere ouders om door een scheiding heen te komen of om te gaan met een lastige ex. Ik geloof dat ik alle trucjes en onbegrijpelijke sprongen wel voorbij heb zien komen. Ik kan degene zijn die je belt om rustig te worden en om samen een antwoord te bedenken. We kunnen onderzoeken waarom het gedrag van je ex je zo ontzettend triggert en hoe je daarmee om gaat. Ik kan je helpen met emails schrijven die al het gedoe negeren en zonder verdere ruzie tot de kern komen. Kortom, ik leer ouders de-escaleren en effectief communiceren als die ander niet meewerkt. (Want als ie dat wel zou doen heb je mij niet nodig.) Dat alles doe ik met mijn nogal unieke inslag die, zo blijkt uit de ervaring, werkt.

Ik sta volledig aan jouw kant. Bij mij mag je eindeloos klagen over de ander en wat die nou weer doet. We kunnen samen praten over wat een piepzak die nou weer is en lachen over diens nieuwe pas-gescheiden-alles-moet-om kapsel. Je ex gaat een hekel aan mij hebben en dat is oké. Er zijn in zo’n proces genoeg mensen die alles van twee kanten zien en netjes neutraal blijven. Jij verdient ook iemand die er gewoon voor jou is.

Lijkt eigenlijk een beetje raar, dat ik beweer te de-escaleren en tegelijk samen met jou over de stomme outfit van je ex roddel. Toch werkt het in mijn ervaring just heel goed.

Veel mediation achtige processen willen dat je uit je boosheid komt maar dat gaat nu eenmaal niet makkelijk. Waarschijnlijk heb je een hele goede reden om boos te zijn en dat zet je niet zomaar even uit. Sterker nog, een vijandige ex heeft nogal eens de neiging om je alsmaar nieuwe redenen te geven! Heb je eindelijk het gedoe waardoor jullie uit elkaar gingen achter je gelaten, heeft die de kinderen op het schoolplein laten staan! Of jou een beschuldigend bericht gestuurd, of… Je snapt me.

Jouw woede, verdriet, frustratie en jouw rouw proces is er. Niemand is er mee geholpen als jij dat gaat onderdrukken. Dan zal je zien dat het er allemaal in een keer uitkomt en voor je het weet sta je te gillen bij een overdracht.

Als je, in plaats daarvan, al die moeilijke emoties bij mij kwijt kan kunnen we die energie juist productief inzetten. Dan kan je vriendelijk blijven tijdens het contact en toch die belangrijke documenten getekend hebben die elke keer ‘vergeten’ worden door je ex.

Het is een cliché met een baard waar ik jaloers op ben, maar het zijn natuurlijk de kinderen die het meest last hebben van zo’n scheiding. Waar zijn die in heel mijn verhaal?

Centraal, dat is waar ze zijn. De ouders waar ik mee werk zijn allemaal juist degenen die het welzijn van hun kinderen voorop stellen. Het is, helaas veel te vaak, juist die vervelende ex die de gezamenlijke kinderen inzet als machtsmiddel. (Dit is vanuit mij een enorm vertekend beeld, want als beide exen het welzijn van hun kinderen voorop stellen heeft niemand mijn hulp nodig.)

Als ik aan jouw kant ga staan, kan ik niet direct met de betrokken kinderen werken. Dat gaat niet. De mensen die dat doen moeten neutraal zijn omdat kinderen nou eenmaal van beide ouders houden.

Door jou te helpen, door de ruzie en boosheid om te zetten in rust, hebben de kinderen daar voordeel van. Ik sta aan jouw kant zodat jij er in een hele moeilijke situatie kan staan voor jouw kinderen.

Volgende keer gaan we praten over..nou ja…praten. Hoe je de eerste, heftige, tijd overleeft en tot effectieve communicatie komt.

The post Handboek scheiden; waarom zou je naar mij luisteren? appeared first on DolleMoeder.