Blogopmaak

Feminisme vs het patriarchaat

DolleMoeder • 28 juli 2017

 

Feminisme is het idee dat de rechten en kansen die je in je leven ontvangt niet uitgedeeld worden op basis van de organen tussen je benen. Het patriarchaat is een systeem waarbij de rechten en kansen vooral worden uitgedeeld aan bezitters van een piemel.

In principe zijn het twee clubs met ideeën die direct tegenover elkaar staan. Net zoals altijd is er grijs gebied, maar laten we voor het gemak zeggen dat je bij de een of bij de andere groep hoort.

Hoewel deze groepen veel met geslachtsdelen te maken hebben, is de indeling ervan daar weer niet op gebaseerd. Of even in simpele taal; mannen kunnen feministen zijn en vrouwen kunnen bij het patriarchaat horen. Maar al te vaak wordt vooral feminisme als een puur vrouwelijke bezigheid gezien, en daar wil ik van af. Ten eerste omdat het nogal achterhaald is om onszelf te verdelen naar geslacht. Er bestaan bijvoorbeeld heel wat meer dan twee groepen. (Ga even de link bekijken, hij is leuk. Ik wacht wel.) Ten tweede omdat het polariseert. Het idee wordt de wereld in gebracht dat alle feministen mannen hatende potten zijn, wat dus complete onzin is.

Een vervelende meneer.

Vroeger ging ik om met iemand die het vervelend vond dat ik de Opzij las. (Een blad waar ik zeer mee afgedaan heb, maar dat is voer voor een andere rant.) Deze persoon was namelijk van de mannelijke overtuiging en hij voelde zich aangevallen als ik op mijn feministische spreekstoel zat. Terwijl hij nochtans niet iemand was die echt bij het patriarchaat hoorde. Meer een grijs gebied persoon. Zo iemand waar we het, voor het gemak van dit stuk, niet over gingen hebben. (Dit is mijn blog en ik doe wat ik wil. Lekker puh!)

Wat die meneer niet begreep, en wat ik misschien in die tijd ook niet echt goed onder woorden bracht, is dat er geen probleem is met mannen, er is een probleem met patriarchale mensen.

Zie het los.

Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat het mooi zou zijn als we Feminisme vs het Patriarchaat los gaan zien van Mannen vs Vrouwen. Dat eerste is namelijk een flink probleem, dat tweede is totale onzin. Er is helemaal geen ‘battle of the sexes’ maar er zijn groepen die het handig vinden als we dat denken. (Kuch….kuch….misogynisten…kuch)

Door mannen en vrouwen constant tegenover elkaar te plaatsen, houden we een soort sociale apartheid in stand. We zouden anders denken, voelen, spelen en sporten. Uiteraard is samen omkleden of…gasp… plassen in dezelfde ruimte ondenkbaar! Want we zullen toch eens tot de conclusie komen dat we allemaal mensen zijn, ongeacht wat er tussen onze benen zit of hoe we ons identificeren. Heel gevaarlijk allemaal!

Eigenlijk is het simpel.

Dit concept is zo simpel, ik kan er eigenlijk geen lang stuk van maken. Het patriarchaat is een hele vervelende groep maar gelukkig horen lang niet alle mannen erbij. Feminisme zou een stuk variatie missen als het alleen maar vrouwen waren. Ik ben blij met ‘onze’ mannen.

Het is verleidelijk de wereld te willen indelen in duidelijke groepen. Zeker als we dan ook nog eens de kleuren van onze groep gaat dragen (roze en blauw dus). Het leven is ingewikkeld en versimpelen geeft een gevoel van (schijn)veiligheid.

Toch werkt het gewoon niet zo. We laten ons niet vangen in hokjes, en dat is maar goed ook.

Toch even over dat grijze gebied.

Eeeennnn, na die mooie afsluiting ga ik lekker toch nog even ranten over dat grijze gebied waar ik het eerder over had. Van die mensen die niet roepen dat vrouwen terug naar het aanrecht moeten, maar ook niet op de barricade’s staan voor gelijk loon. Want stiekem is die grijze groep wel heel groot, en heel belangrijk.

Het is de groep die echt wel in gelijke rechten gelooft, maar toch denkt dat vrouwelijke orgasmes moeilijk zijn, dat korte rokjes uitdagend zijn en dat poppen niet echt voor jongens zijn. Het is de vervelende meneer die mijn stem probeerde uit te doven. Het is de manager die een vrouw niet promoot omdat mannen meer doen, maar ook de vrouwelijke collega die uitroept dat ze geen man wil zijn, omdat mannen full time werken. Gewone, eigenlijk best aardige mensen, die toch het systeem in stand houden.

Overigens is het dezelfde groep die eeeeecht niet racistisch is, maar het cv van Rachid opzij leggen.

Het is een deprimerend grote groep. En hoewel ze zich niet in hun handen wrijven na een succesvolle dag onderdrukken, horen ze in mijn ogen toch te veel bij het patriarchaat. Een beetje het “ben je niet met ons, dan ben je tegen ons” idee. Dat klinkt hard, maar het is juist de stille massa, juist de omstanders, die het onrecht in stand houden en de macht hebben om verandering te bewerkstelligen.

Dus waar hoor jij bij?

The post Feminisme vs het patriarchaat appeared first on DolleMoeder.

Naam

Reactie

Laat een reactie achter

door DolleMoeder 25 februari 2022
Ik ben ondertussen zo goed in scheiden dat ik een handboek kan schrijven. Dus, eehhhh, bij deze, mijn handboek voor scheidende ouders. Of nou ja, stukje nuance; dit is het eerst deel. De inleiding waarin ik nooit gedacht had op te kunnen scheppen over mijn praktijkervaring met scheidingen. Voor relatie advies moet je duidelijk niet […] The post Handboek scheiden; waarom zou je naar mij luisteren? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 december 2021
Zelfzorg. Ofwel, de eeuwige dooddoener: “Zorg je wel goed voor jezelf?” Bah!, Bah! Bah! Ik heb zo’n ontzettende klerehekel aan die vraag! Alsof je op je tandvlees loopt omdat je er gewoon even niet aan dacht om voor jezelf te zorgen! “Oh ja, da’s waar ook, laat me even alle stress uit zetten en een […] The post Zelfzorg met een zorgenkind. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 22 oktober 2021
Genderneutraal opvoeden is een ‘hot topic’. Ineens, of eigenlijk niet zo ineens, hoor je het overal, inclusief wat stevige kritiek. Want mogen meisjes nog wel meisjes zijn? En moeten jongens nu verplicht met poppen spelen? Mag je je kind nog wel gewoon Henk of Marietje noemen? Kort antwoord; het valt allemaal wel mee. Voor het […] The post Genderneutraal opvoeden, wat moet je daar nou weer mee? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 24 september 2021
Een geboorteplan. Met mooie picto’s of lieve tekst is het een fijne plek voor al je bevalwensen. Ja, of niet. Ik moet jullie iets bekennen; ik ben anti geboorteplan en zeer anti bevalwensen. Had je vast niet van me verwacht. Maar geef me even, dan zetten we samen het hele idee van een geboorteplan op […] The post Hoe schrijf je een geboorteplan? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 augustus 2021
Er is weer een opleving in de discussie rondom het zogenaamde transgender gevaar. Ja, of we noemen het gewoon transfobie. We krijgen dit keer nieuwe smaakjes, vooral een weerstand tegen veranderende taal. Het idee dat genderneutraal of inclusief taalgebruik iets doen met de oude, voor veel mensen belangrijke, termen. Ook gaan de klassieke verhalen rond, […] The post Ontmoet het transgender gevaar. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 juli 2021
Toen mijn mannelijkheid, nu een dikke twee jaar geleden, met geen mogelijkheid terug de kast in te proppen was, zette ik me, naast alle mooie vooruitzichten, ook schrap voor enige discriminatie. Dat was niet voor niets. Ik ben ontzettend trots op mijn geweldige, liefhebbende en steunende omgeving maar dat hele trans zijn is niet allemaal […] The post Nee Karen, kinderen van transgender ouders zijn niet zielig. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 15 juni 2021
Als je een zorgenkind hebt, een anders-dan-anders kind, herken je misschien de paniek die je voelt bij de zoveelste afwijzing, het volgende overleg of de keer op keer uitgesproken ‘zorgen’ die iedereen heeft. Leuk wel, zo’n extra stukje trauma. Een systeem ingesteld op afwijzing Laatst bracht ik mijn dochter naar de opvang. Kneiterleuke plek trouwens, […] The post Constante afwijzing; Hoe ouders van een zorgenkind in de stress schieten. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 april 2021
Als we denken aan een typische autist dan denken we vaak aan een kind of volwassene die rare, herhalende bewegingen maakt. Heen en weer wiegen bijvoorbeeld, of met de handen fladderen. Dat bewegen wordt stimmen genoemd en daar wil ik vandaag over praten. Om maar meteen met de deur in huis te vallen; iedereen stimt. […] The post Ik stim, jij stimt en wij stimmen allemaal! appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 19 maart 2021
Er zijn behoorlijk wat ouders in nood de laatste tijd en dat vind ik behoorlijk begrijpelijk. Kinderen opvoeden is niet makkelijk. Ha! Dat was een inkopper, en een understatement. Kinderen opvoeden is een taak voor ongeveer zes volwassenen (heb ik uitgerekend, lees maar! Je bent niet gek, je bent gewoon met te weinig.) dus het […] The post Ouders in nood; Help ik verzuip! appeared first on DolleMoeder.
Meer posts
Share by: