Zeven uur is kinder bedtijd. Door heel Nederland voltrekt zich dan hetzelfde ritueel. Kinderen protesteren en stellen uit waarna ouders tot hun grote frustratie vrijwel de hele avond boven spenderen .

Ik hoor veel moeders klagen dat hun kleine kind niet wil gaan slapen om zeven uur, of in ieder geval niet in de daartoe aangewezen kamer. Er wordt vaak om raad gevraagd. Wat is nu de grote truc om de ellende rond bedtijd op te lossen?

Nou…eeehh…wat dacht je van het afschaffen van het hele concept?

Elk mens, groot of klein, wil op een gegeven moment gaan slapen. Dat gebeurt helemaal vanzelf. Kinderen hebben echt geen instinctieve hekel aan slaap. Waar ze weerstand tegen hebben zijn de moderne, westerse, ideeën van waar, hoe en wanneer die slaap zich nu moet afspelen.

Ik heb het op een gegeven moment los gelaten. Moet ik ook bekennen dat ik nogal een hekel heb aan boven zitten wachten op een kind wat maar niet gaat slapen. Dus deed ik dat gewoon niet meer. Ergens midden in een depressie stopte ik met mijn kinderen naar bed brengen. (Depressies kunnen verrassend leerzaam zijn. Alles wat ballast is valt van je af.) Het resultaat was dat ze, helemaal vanzelf, op de bank in slaap vielen. Na een tijdje kon ik ze dan makkelijk naar boven tillen.

Met de jongste begin ik er helemaal niet aan. Ze heeft geen bedtijd. Ze is bij me en valt vanzelf in slaap. Er zit nooit dwang achter. En nu heb ik een peuter die totaal geen hekel heeft aan slaap. Ik kan met haar overleggen wat ze wil, ze geeft het vanzelf aan. Na twee kinderen die bij het woord “slaap” in totale staking gingen is dat best wel een opluchting.

Veiligheid is wel een puntje waar je op moet letten. Een bank is nogal een gevaarlijke plek voor baby’s om te slapen. De kussens en kieren maken het best een risico ding.

Het is dus zaak een veilige slaapplek te creëren in de woonkamer. Wij hebben dat gedaan door deze bank te nemen. Dat is stiekem een bed. Ook super handig als je schoonmoeder komt logeren.

Maar je kan ook een los ledikant matras in de kamer leggen, of zo’n hippe strecher die ze bij kinderdagverblijven gebruiken. Of je houdt je kindje lekker op schoot, dat is namelijk een ontzettend goed excuus om je partner voor alles te laten lopen. Wel van te voren goed plassen.

Toen mijn oudste twee naar school gingen, gooide dat wel een spaak in het wiel. Van nature gingen ze wat later slapen dan optimaal voor een school ochtend. We hebben toen wel weer een bedtijd ingesteld. Maar we blijven er erg relaxed onder. Ik eis ook nooit dat ze gaan slapen. Het enige wat moet is op bed liggen en een beetje rustig doen.

Een kind van vier is ook een stuk prettiger op bed te leggen dan een baby. Met mijn vier jarige zoon kon ik praten, uitleggen waarom het beter is. Tegen een dreumes kan je lullen als Brugman (hahaha, wie weet die nog?) maar ze doen toch lekker wat ze zelf willen (en terecht).

Aangezien ik goede hoop heb om de jongste het school systeem te besparen, ben ik heel nieuwsgierig hoe ze zich gaat ontwikkelen wat bedtijd betreft. Ik heb vooralsnog geen plannen om daarin te gaan sturen. Het lijkt ook totaal niet nodig.

Oh, en mag ik even, heel even, klagen? Het is toch hemeltergend dat we, met al onze moderne vaardigheden, kennis en 24 uurs economie, nog steeds uitgaan van een werk en schooldag die rond 8 uur begint.

Het zou niet eens moeilijk zijn om een school te ontwerpen waar kinderen in hun eigen ritme kunnen werken. Kwestie van digitaal inloggen wanneer je binnen komt en lekker aan je eigen werk. Maar nee! Zeker de helft van de kindertjes zit s’ochtends met een slaaphoofd in de kring. Lekker nutteloos.

Nou goed, daar ging het hier niet over. Het ging over bedtijd. En dat je dat eigenlijk prima los kan laten.

Nou, ik heb s’avonds echt even wat ‘me time’ nodig hoor. Ik wil ook met een wijntje op de bank mijn serie kijken.

Ah, ja. Dat had ik kunnen verwachten van je. Maar ok, ik snap het wel. (Ook al heb ik echt een grondige hekel aan te term ‘me time’. Als er ooit een woord verbannen mag……)

Ik wil ergens op de dag ook even zitten met een kop thee en een serie (ik ga na een enkel glas wijn al op tafel dansen). Maar weet je, dat kan ook heel goed met een slapende peuter naast je. Eigenlijk valt zo’n kleintje vrijwel altijd om een schappelijke tijd in slaap. Zeker als er geen druk achter zit. En zolang je geen horror serie kijkt kan je het begin best samen doen. Ik geloof dat de intro van Star Trek zo ondertussen een slaapliedje is voor mijn dochter.

En af en toe houd ze het echt lang vol. Kan. Is op zich wel eens jammer. Maar het grote voordeel is dat ze dan s’ochtends weer wat langer blijft liggen. Dan is die serie ook wel leuk (yay! voor Netflix)

Als het je lukt om al die verwachtingen los te laten, het idee van hoe en wanneer een kind hoort te slapen, dan win je een hele hoop in vrijheid en ontspanning. Zeker s’avonds.

Als er nu iemand nog een oplossing vind voor de stress met avondeten, dan ben ik helemaal gelukkig.

The post Hoe ga je om met bedtijdstress? appeared first on DolleMoeder.