Vrouwenlijven! Anders dan een mannenlijf en dus eng en onbekend. Ik kan er elke keer weer nijdig over worden als de een of andere wetenschapper iets ‘ontdekt’ aan een vrouwenlijf. De clitoris, g spot en het vermogen om te ejaculeren (squirten dus) worden bij tijd en wijle gevonden en weer verloren door het patriarchisch bastion der wetenschap.

Verder hadden ze het ook gewoon aan een paar vrouwen kunnen vragen hoor. Maar ja, wie zijn wij nu helemaal? Slechts het lijdend voorwerp in de ontdekkingstocht van de man. Bah!

Dat ie er is daar zijn we het nu eindelijk wel over eens. Vroeger was dat wel anders. De clit is herhaaldelijk ‘gevonden’ door een verbijsterde man (wat zit daar nou?) om vervolgens toch maar weer uitgewist te worden. Zelfs in hedendaagse anatomische tekeningen is dit orgaan niet altijd aanwezig of correct afgebeeld.

Pas in 1998 (!) beschreef Helen O’Connel het volledige orgaan. 1998 mensen! Dat is maar twintig jaar geleden. Er zijn nog te veel mensen die denken dat een clit een klein knopje is. De technologie om te kijken was er al decennia, als je ontleden erbij trekt zelfs al eeuwen, maar de wil en de interesse was er gewoon niet.

Oh, en dan het leukste. Nadat dus bleek dat de clitoris eigenlijk best wel op het mannelijk orgaan lijkt, willen sommige mensen het de “vrouwelijke penis” noemen. Want een onderdeel van een kut moet natuurlijk naar een mannenlijf vernoemd worden! Stelletje idioten! Het is een clitoris, die hoort bij een vagina, een vulva. Het is kutverdomme geen mislukte penis! Ja!

(Ennnnnn hier ga ik even een kopje thee drinken)

Tot op de dag van vandaag wordt het bestaan ervan ontkend. Ik vind dat echt belachelijk. Laten we wel wezen, er zijn vrouwen die niets met dat plekje hebben. Er zijn ook zat vrouwen die niet klaar komen door penetratie. Daar is niets mis mee. Er zijn ook zat mannen die niet klaarkomen door prostaat stimulatie, die vinden we ook niet defect.

Maar om nu te beweren dat de g spot niet bestaat en het vaginaal orgasme een mythe is!? Dat irriteert me mateloos. Alsof je beweert dat de neus niet bestaat omdat sommige mensen geen reukvermogen hebben.

Ik heb een g spot, kan haar zo aanwijzen. Als ze genoeg aandacht krijgt volgt een orgasme. Me dunkt dat dat bewijs genoeg is. Het is niet nodig om in een laboratorium het bestaan van een lichaamsdeel aan te tonen, het volstaat om een aantal vrouwen te vragen of ze het hebben.

Dat er daarna misschien eens een studie naar gedaan wordt is prima, maar het bestaansrecht van de g spot is nicht im frage!

Dit is de grootste controverse. Ejaculeren is altijd het terrein van piemels geweest, het idee dat een vagina dat kan is schijnbaar heel eng voor de eerdergenoemde pikken. Dan zijn ze niet meer de enige. Dus moet het belachelijk gemaakt of gebagatelliseerd.

Het is urine, roepen de onderzoekers. Of er zit urine in. Of het bestaat gewoon niet. Of er zijn een paar vrouwen die ‘echt’ ejaculeren en de rest is maar nep.

Kijk. Ik kan niet voor veel vrouwen spreken. Ik weet wat mijn lijf doet en ik heb in mijn leven een aantal vrouwen van zeer dichtbij meegemaakt. Urine heb ik nog nooit gevonden en als moeder van drie kinderen weet ik echt wel wat plas is en wat niet. Het enige wat ik er over kan zeggen is dat het bij mij hetzelfde ruikt als toen mijn vliezen waren gebroken. Het lijkt nog het meest op vruchtwater, qua geur dan.

Die drang om het vrouwelijk ejaculeren te ontkrachten irriteert me mateloos. Waarom? Wat kost het een piemel om toe te geven dat vagina’s hetzelfde trucje kunnen? Of zijn ze bang dat we de penis vanaf nu de “mannelijke vulva” gaan noemen?

Ik vraag me wel eens af waarom ik zo boos word over dit soort dingen. Nadat er zo lang amper onderzoek is geweest naar vrouwenlijven, wat er onder andere toe heeft geleid dat westerse geneeskunde is gebaseerd op mannen , is het positief dat er meer naar het vrouwelijk geslacht gekeken wordt.

Punt is dat het nu vaak op een betuttelende manier gedaan wordt. Het is totaal belachelijk dat een deel of functie van mijn lijf, wat ik je makkelijk kan laten zien, ontkend of zogenaamd ‘ontdekt’ wordt. Je hebt het niet ontdekt, het zat er altijd al en de bezitters ervan hadden het je zo kunnen vertellen.

Op deze manier wordt het vrouwelijk lijf weer een autonomie ontkend. Wij vagina bezitters weten echt wel wat ze doet of niet doet. Mijn orgasme bestaat ook zonder dat een wetenschapper het gekwantificeerd heeft. Erger dan dat, het bestaat nog steeds als een wetenschapper het niet kan vinden.

Eeuwenlang hebben mannen, en nu het patriarchale wetenschap systeem, het vrouwenlijf willen opeisen. Soms om het weg te stoppen en soms om het te claimen. Daar heb ik dus echt genoeg van! Het is, voor eens en voor altijd, mijn lijf! Ik vertel je zelf wel wat het doet, hoe het klaarkomt en wat er uit komt.

The post Over mannen die mijn clitoris ontdekken. appeared first on DolleMoeder.