Zo mijmer ik een beetje over mijn eigen zwangerschappen. Hoe het was en welke dingen nu echt van pas kwamen. Omdat ik zo inschat dat jullie niet op wollige verhalen over mijn buik zitten te wachten hou ik het hier maar praktisch. Welke producten ik toentertijd echt handig vond, en welke juist niet.

Overigens, dat is mijn mening hè. Als ik iets vreselijk vind kan jij er misschien heel veel aan hebben. Sterker nog, daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Wat was jouw favoriete preggo product? Is er iets waarbij jij het helemaal met me oneens bent?

Daar beginnen we maar mee. De speciale zwanger multi. Kan ik je meteen iets leuks vertellen; die heb je eigenlijk niet nodig. Het is zelfs heel discutabel of we überhaupt wel een standaard multivitamine nodig hebben. Tijdens een zwangerschap is het aangeraden om extra foliumzuur te slikken en verder alleen wat je tekort komt.

Ik neem ze zelf wel, die multi’s, zowel de dagelijkse als indertijd de zwanger versie. Voor de zekerheid denk ik. Omdat het tegenwoordig erg moeilijk is om al je vitamines en mineralen uit je eten te halen. Stom genoeg wordt ons voedsel niet gekweekt om voedzaam te zijn.

Toen ik zwanger was nam ik de prenatal multi van Solgar. Goed merk en veganistisch. Dat is namelijk niet heel makkelijk te vinden, een plantaardige preggo multi en voor mij is het wel belangrijk.

Nu is Solgar geen goedkoop merk. Op zich terecht, heeft te maken met hun productie proces. De kwaliteit is een stuk beter dan de pot van de voordeel drogist. Toch is het best een lap geld om even neer te leggen. Ook als je geen veganist bent zijn zwangerschap vitamines wat hoger geprijst dan de reguliere. Heb ik een leuke hack voor. Zoek een leuk geprijsde multi zonder vitamine A (dat is wel belangrijk), misschien heb je die al lang in huis. Dan koop je er foliumzuur los bij en je hebt zomaar meer geld over om uit te geven aan…eeeehh… rompertjes of zo. (Hallo nesteldrang!)

Even iets leuks want hierna ga ik negatief zijn. Weet je waar ik echt van kon genieten tijdens mijn zangerschap? Deze olie. Hele flessen gingen er door heen. Ik heb geen striemen, maar ik denk dat dat meer geluk is dan smeerkunde. Even eerlijk, het doet niet echt iets wat een fles olijfolie niet net zo goed kan maar het ruikt zo lekker en het voelt zo fijn. Ik vond het gewoon een hele prettige manier om met mijn buik bezig te zijn. Officier Pappa heeft er ook wat mee afgesmeerd. Niet op zijn eigen lijf maar als massageolie voor mij. De fles ergens opvallend neerzetten werkt best goed als hint.

Zelfde verhaal met deze thee. (Zelfde merk ook.) Eigenlijk is dit meer voor na het zwanger zijn, maar tijdens mag het ook. Het is gewoon lekkere thee en of het nu zo veel voor de borstvoeding doet weet ik niet. Misschien doordat je er bewust mee bezig bent. Soort positief placebo effect, zeg maar.

Het is fijne thee en door het drinken voelde ik me verbonden met mijn moeder zijn. Zeker tijdens een eerste zwangerschap is dat prettig. (Bij elke volgende zwangerschap voelde ik me heel verbonden met het moederschap door het kind wat al aan me hing.)

Komen we op mijn frustratie puntje. Na een paar maanden past je broek niet meer en heb je speciale kleding nodig met extra buikruimte. Nu snap ik best dat de markt gewoon niet groot genoeg is om voor elke kleding stijl preggo versies te maken maar moet het nu per se zo zoetig ?

Nogmaals, dit is echt persoonlijk, als romantisch je stijl is dan heb je geluk. Mijn stijl is het niet. Ik ben niet zo van de kanten randjes, zeg maar. Helaas is dat wel hoe het merendeel van de makkelijk verkrijgbare zwangerschapskleding er uit ziet. (Ja, ik weet dat er ook merken zijn met een andere stijl maar die zijn duur en ik heb dat geld gewoon niet.)

Drie zwangerschappen lang heb ik gesnakt naar basics. Geen rouches , geen schattige mouwtjes, geen cutesie print. Gewoon, effen basics in een paar kleuren. Niet dat het er compleet niet is hoor, maar bar weinig en van een broek, een legging en drie shirts krijg je snel genoeg.

Mijn oplossing was een paar leuke (en duurdere) items kopen (liefst in de uitverkoop) en marktplaats afstruinen. Hele partijen tweedehands buik kleding gekocht waarvan ik maar een deel echt leuk vond. Nog steeds goedkoper dan een garderobe aanschaffen bij ‘rijk en zwanger’.

(Nu ik wat links zoek om te delen merk ik dan het in de afgelopen jaren wat beter is geworden. Meer basics en zo. Toch laat ik mijn rant lekker staan want puh!)

Die verdient zijn eigen stukje. Ben je eenmaal zwanger dan gaan de dames groeien. Gefeliciteerd, je bent nu de trotse eigenaar van een stel memmen waar je ogen mee kan uitsteken. Nu nog een bh vinden om er omheen te doen.

Zie je, die dingen worden best gevoelig en hebben daarom behoefte aan een goede ondersteuning. Moet jij eens raden wat de betaalbare bh’s niet doen. Nee, niet de gewone bh’s. Aangezien je toch nieuwe koopt, dan maar meteen met zo’n handig clipje voor de borstvoeding. (Tijdens mijn allereerste zwangerschap ben ik er in getuind en heb ik een speciale zwangerschapsbh gekocht….om een paar maanden later voedingsbh’s te kopen. Lekker nutteloos.)

Je hebt twee opties. Of je gaan naar je reguliere leverancier van memmentemmers. De Hema bijvoorbeeld. (Sorry Hema, ik hou van je. Maar op dit gebied komen jullie echt tekort.) Ergens verstopt achter de kekke modelletjes in cup B (ga je noooooit meer passen) vind je dit. Toe maar, klik even op de link. Kijk er eens naar. Neem het in je op in al haar saaie, seksloze glorie.

Volgende optie. Je gaat naar een speciaalzaak, baksteen of webshop. Aldaar vind je modellen die…..oké zijn. (Mijn persoonlijke mening, nogmaals, iedereen mag er anders over denken.) Ook hier vind je de romantische stijl. Sexy is ver te zoeken maar de ondersteuning is er en het ziet er tenminste een beetje leuk uit. Voor een prijskaartje waar je u tegen zegt…..

Ik kocht een dure die ik wel leuk vond en twee praktische middenmoten. Niet leuk, niet vreselijk maar met genoeg steun. Alle drie heb ik gedragen tot ze van pure ellende uit elkaar vielen.

Om maar op een positieve (maar toch ook seksloze) noot te eindigen wil ik mijn blijdschap over de buikband met jullie delen.

Zo’n ding bedoel ik. Niet de decoratieve onzin waarmee je je shirt wat kan oppimpen maar een stevige, betrouwbare hulp die het dragen van de buik wat minder zwaar maakt.

Niet iedereen heeft zo’n sjorriem nodig hoor. Er zijn heel wat mensen die fluitend door hun zwangerschap huppelen (en dat gun ik ze) maar ik hoor daar niet bij. Zie je, ik ben een beetje hypermobiel. Mijn gewrichten hebben wat meer bewegingsruimte dan ze horen te hebben. Als je zwanger bent verweek je een beetje, zodat je bekken kan rekken en er een onredelijk groot kinderhoofd door past. In mijn geval werken die twee krachten op elkaar (hypermobiel zijn en verweken) wat resulteert in een instabiel bekken. Of kortweg: auw!

Die praktische en saaie band zorgde er voor dat ik in ieder geval nog een beetje kon lopen (waggelen) of staan. Alsof er iemand helpt om de buik te tillen. Best fijn nog.

Ik had er maar een. Ja, dat hoor je goed. Ik had er eentje en die droeg ik maanden achter elkaar. Soms ging ie in de was maar lang niet vaak genoeg. Best vies eigenlijk. Punt wat ik wil maken is, als jij zwanger bent en je hebt die pijn, koop er twee. Wel zo vriendelijk voor je omgeving.

Verder lezen?

Mijn favoriete baby spullen.

Tien dingen die ik had willen weten voor ik kinderen kreeg.

The post Zwanger: mijn favoriete en niet zo favoriete spullen. appeared first on DolleMoeder.