(Ja, dat schrijf ik zo. Het is namelijk feitelijk waar. Het spijt me heel erg als jij jouw kind geen moedermelk hebt kunnen geven maar ik neem aan dat je daar zo je redenen voor hebt. Zie het als een medicijn. Die hebben ook bijwerkingen, net als kunstvoeding, maar we snappen allemaal dat het soms nodig is.)

Gevoeligheden daargelaten is moedermelk best wel belangrijk voor kinderen, zeker voor verse kindjes. Toch krijgen ze het bij lange na niet allemaal, zeker niet zo lang als ze het nodig hebben. Hoe komt dat toch?

Zo even grof uit mijn hoofd begint tachtig procent van de moeders met borstvoeding vlak na de bevalling. Een paar maanden later keldert dat cijfer met ruim de helft. Je zou bijna vermoeden dat die enge vrouwenlijven massaal falen in een normale, biologische taak. Bijna dan, want als je er even over nadenkt is het niet erg logisch. Hoe overleven we als soort als een ruime helft van onze nakomelingen geen voeding krijgt? In het pre-nutricia tijdperk moet de slachting onvoorstelbaar zijn geweest!

Was het niet natuurlijk. Ooit kregen vrijwel alle kindjes gewoon melk uit de tiet. Heel soms melk uit een leentiet maar meestal gewoon mama’s eigen productie. Net als bij alle andere zoogdieren. Wat er veranderd is? Slecht advies.

Ja echt. Om de een of andere reden zijn wij ook het enige zoogdier wat heel moeilijk doet over dat zogen. We hebben bedacht dat het een ingewikkelde taak is waar hulpverleners strak bovenop moeten zitten. Kind is amper de vagina uit of er staat iemand een tabelletje in te vullen en luiers te wegen.

Ik ben een beetje aan het dwalen. Sorry. Dat gebeurt nogal eens met onderwerpen die mij aan het hart liggen. Nu ga ik proberen echt over die slechte adviezen te vertellen.

Ik wil geen hele organisaties aan het kruis nagelen. Het hangt er vanaf wie je tegenkomt maar dat is nu juist het probleem. Heb je minder dan de hoofdprijs qua kraamverzorger dan begint te ellende vaak daar al. Iets met voedingsschema’s, kolven en bijvoeden. Kom je met melkproductie intact uit die gevoelige tijd dan ga je langs bij het consultatieburo. (Als je daarvoor kiest dan. Wist je dat ze niet verplicht zijn?)

Ik had indertijd ontzettend geluk met Maria de wijkverpleegkundige. Geweldig mens met goede adviezen. Niet iedereen heeft een Maria. Soms krijg je te horen dat het nu echt maar klaar moet zijn met de nachtvoedingen, dat je kindje volgens hun curve niet genoeg groeit of dat je melk nu niet meer voedzaam is. Oh, en mijn favoriet; dat je kindje lui is omdat ie niet met een maand of zeven een bord leeg eet en je dus maar minder moedermelk moet geven om de boel eens uit te hongeren. Nope, geen geintje, niet overdreven. Dit soort onzin krijgen ouders echt te horen. Vind je het gek dat ze dan maar naar de kunstfles grijpen?

Eigenlijk wordt moedermelk en met name het proces van borstvoeding met wantrouwen bekeken. Het is namelijk een intern proces. Er staan geen maatstreepjes op een tiet en er hangt ook nergens een voedingswaarde tabel aan. Hoe weet je dan of het goed is?

Wat daar in die fabriek gemaakt wordt van de gestolen moedermelk van een andere soort , dat is lekker kwantificeerbaar. We leven in een maatschappij die meer vertrouwen heeft in een voor winst geproduceerd, inherent inferieur, kunstproduct dan in het systeem van voeding waar we op geëvolueerd zijn. Dat zegt iets waar ik met name als Dolle Moeder een mening over heb. Komen we zo bij. Eerst even een zijstraatje.

Net als borstvoeding is zwangerschap een intern proces wat niet gebeurt met cisgender mannen. Geweldige uitzonderingen daargelaten is het een vrouwending. Net als bij borstvoeding zien we in onze maatschappij een wantrouwen naar dat proces. We willen zien wat er vanbinnen gebeurt en we geloven eigenlijk niet dat het zonder hulp tot een goed einde komt.

Daarom verzinnen we allerlei testen en machines. Die moeten zogenaamd naar binnen kijken. Beetje jammer dat het je reinste kwakzalverij is. Het overgrote merendeel van al die geweldige testresultaten is zo onbetrouwbaar dat je net zo goed een dobbelsteen kan gooien. Maar ja, wat moeten we dan? We hebben niets beters.

DAT HEBBEN WE WEL JA! Weet je wat veel betrouwbaarder blijkt? Aan de vrouw vragen hoe het gaat. Haar waarnemingen serieus nemen. Helaas is die test dan weer niet door onze patriarchale wetenschap bedacht dus wordt ze betutteld en gekleineerd.

Hoe ik weet dat het een patriarchaal ding is? Sperma.

Sperma wordt niet met wantrouwen bekeken. We gaan er niet bij voorbaat vanuit dat sperma faalt en we doen geen preventieve controles op het spul. Wie heeft er sperma? Juistem. Je snapt me denk ik wel.

Terug naar moedermelk. Maar eigenlijk geld hetzelfde voor zwangerschap en bevallen. De interne processen van vrouwen worden met wantrouwen bekeken en die van mannen niet. Daar ben ik het niet mee eens. (Duh!)

Als we een bevolking willen met een betere algemene gezondheid dan willen we kinderen die vaker, langer en in grotere getalen moedermelk drinken. Dat is misschien wel het beste wat we voor onze gezondheid kunnen doen.

Willen we meer kinderen aan de tiet dan moeten we vrouwen vertrouwen. Dus niet meer de heerschappij der tabellen maar een goed gesprek als de moeder daar behoefte aan heeft.

Toen de Peuter klein was wou ik haar niet laten wegen. Vond ik niet echt nodig. Weet je wat de arts tegenover me zei? “Hoe weten we anders of het goed met haar gaat?” Eeeehhhh…door het mij te vragen trut!

Betrokken ouders weten echt wel hoe het gaat met hun kind. Ouders met zelfvertrouwen zijn meer betrokken. Vertrouw op de ouders en waar het om de borstvoeding gaat kan je prima vertrouwen op degene met de borsten.

Wat dacht je van een consultatieburo wat zich niet blind staart op tabellen? Waar je naartoe gaat als je daar behoefte aan hebt voor een goed gesprek met iemand die je vertrouwt. Wat dacht je van volledig vergoede inloopspreekuren bij een lactatie kundige?

Wat zou je er van vinden om een moeder die zegt dat het goed gaat gewoon te vertrouwen?

Verder lezen?

Boek: Het Nieuwe Borstvoeding Boek.

Tien dingen die ik had willen weten voor ik kinderen kreeg.

Gaan feminisme en moederschap samen?

The post Vertrouwen in moedermelk. appeared first on DolleMoeder.