Blogopmaak

Vrouwen hebben het nog nooit zo goed gehad!

DolleMoeder • 19 oktober 2018

vrouwen Feminisme is klaar. Vrouwen hebben het nog nooit zo goed gehad. We hebben gelijke rechten en binnenkort zijn meisjes ook oproepbaar voor een imaginaire dienstplicht. Ik kan mijn zeepkist inpakken en me voortaan de Dolblije Moeder noemen ofzo.

Of toch niet?

Waar en wanneer leven die vrouwen dan?

Eerst maar even wat parameters stellen. Als we roepen dat vrouwen het nooit zo goed hebben gehad, welke dames bedoelen we dan? De vrouwen die besneden worden? Of degenen die niet over straat mogen zonder toestemming?

Hebben de gekleurde dames in de VS het goed, als ze een veel hogere kans hebben op een fatale bevalling? Of de vrouwen in Bulgarije die door hun regering worden weggezet als broedmachines?

Bedoelen we misschien alleen Europa ? (Nogmaals…Bulgarije.) In ons werelddeel is het ook niet allemaal geweldig, laat staan in ons eigen land. 

Oh nee, het is een vergelijking. Het idee is dat het vroeger slechter was. Maar dat klopt ook niet helemaal volgens mij. De vroege geschiedenis van de mens was zeer waarschijnlijk een matriarchaat. Vrouwen als godinnen en zo. Er zijn een aantal voorbeelden van volken waar vrouwen gelijk of leidend zijn. Duuusssss, ook het idee dat alles van slecht naar beter gaat klopt niet.

Als we zeggen dat vrouwen het nog nooit zo goed hebben gehad, dan bedoelen we vrouwen in Nederland van ongeveer de middeleeuwen tot nu. Dat is wel een hele arbitraire periode en plaats, maar oké, ik ga er wel in mee. Laten het daar over hebben.

Formeel en informeel.

We kunnen inderdaad vrij zeker stellen dat van de middeleeuwen tot de jaren tachtig vrouwen in Nederland qua wetgeving niet echt leuk zijn behandeld. Het heeft een tijdje geduurd voor bezit hebben een optie was. Of dat nu om land, een duur schilderij of ons eigen lichaam ging. Dat is allemaal vrij goed na te zoeken. Op papier hebben mannen en vrouwen nu min of meer gelijke rechten. Op papier….en alleen mannen en vrouwen. Val je buiten die gender verdeling dan heb je pech.

De praktijk is wel wat weerbarstiger. Er is een enorm verschil tussen formeel recht en wat er informeel gebeurt. Zo hebben we het recht op gelijke beloning voor gelijk werk. Toch verdienen vrouwen gemiddeld een stuk minder dan mannen. Voordat je roept dat daar redenen voor zijn, DAT IS NU JUIST HET PUNT JA!

Formeel is seksuele intimidatie strafbaar. Informeel kan je eens aan je vrienden vragen wat ze doen om zich er tegen te beschermen. Wedden dat er een verschil is in de antwoorden? Zo kan ik nog een hele tijd doorgaan met voorbeelden, maar ik hoop dat mijn punt duidelijk is.

Vergelijken is een wassen neus.

Mocht het nog niet duidelijk zijn, ik heb een beetje een hekel aan de “vrouwen hebben het nog nooit zo goed gehad” (on)zin. Het is een dooddoener, een zoethoudertje en een wassen neus. Het idee dat we dankbaar dienen te zijn voor het verleden zodat we niet te kritisch kijken naar wat er nu gebeurt. Als een hond die je dan wel niet meer schopt, maar nog steeds uithongert. Het is misschien wel beter, maar dat maakt het nog niet goed.

De overwinningen die vroeger gehaald zijn, zijn geweldig. Echt waar. Ik ben best blij dat ik stemrecht heb. Dat betekent niet dat ik tevreden moet zijn met minder loon, een hogere kans op seksueel misbruik (en vervolgens niet geloofd worden), mansplaining en constante kritiek op mijn uiterlijk. We zijn nog lang niet klaar en ik vraag me af of we überhaupt de goede kant op gaan.

Mannen ook hoor!

Zonder uitzondering is er, als ik weer eens feministisch van leer trek, iemand die mij over de ellende van mannen wil vertellen. Daar word ik wel eens moe van. Overigens niet omdat mannen het nu zo goed hebben. Dat hele patriarchale systeem waar we in zitten kent alleen maar verliezers.

Ik word moe van whataboutism. Een antwoord op een gesprek over vrouwenrechten is niet mannenrechten. Dat doet beide onderwerpen geen eer aan. De problemen van mannen onder het patriarchaat is een compleet ander onderwerp en verdient zijn eigen tijd en ruimte. Zo ook de problemen van non binaire genders. (Die worden nooit verdedigd door de personen die zo hard “whatabout!” roepen.)

Ja, het heeft raakvlakken en ja, een gesprek waarin we het hele systeem bekijken heeft nut, maar als we over de onzin van vrouwen hebben het nog nooit zo goed gehad praten dan praten we daarover en niet ergens anders.

Wanneer hebben vrouwen het dan wel goed.

Al die rechten waren belangrijk maar ze waren ook een eerste stap. Prima dat we die gezet hebben, nu tijd voor de volgende. Het afbreken van de waardeoordelen die diep in onze maatschappij verankerd zitten. Het idee bijvoorbeeld dat typisch vrouwenwerk minder belangrijk is. (Verpleegkundigen vs artsen) Of het idee dat kinderen baren minder beloning verdient dan een vergadering leiden.

Is dat de laatste stap? Dat weet ik niet. Net zoals mijn eerste golf zusters dachten dat we met wetgeving het verschil maakte kan het prima zijn dat er na de denkbeelden nog iets komt. Het is de volgende stap, dat is belangrijk. Dat is wat we nu moeten weten. Waar we komen zien we dan wel weer.

 

Verder lezen?

Naam

Reactie

Laat een reactie achter

door DolleMoeder 25 februari 2022
Ik ben ondertussen zo goed in scheiden dat ik een handboek kan schrijven. Dus, eehhhh, bij deze, mijn handboek voor scheidende ouders. Of nou ja, stukje nuance; dit is het eerst deel. De inleiding waarin ik nooit gedacht had op te kunnen scheppen over mijn praktijkervaring met scheidingen. Voor relatie advies moet je duidelijk niet […] The post Handboek scheiden; waarom zou je naar mij luisteren? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 december 2021
Zelfzorg. Ofwel, de eeuwige dooddoener: “Zorg je wel goed voor jezelf?” Bah!, Bah! Bah! Ik heb zo’n ontzettende klerehekel aan die vraag! Alsof je op je tandvlees loopt omdat je er gewoon even niet aan dacht om voor jezelf te zorgen! “Oh ja, da’s waar ook, laat me even alle stress uit zetten en een […] The post Zelfzorg met een zorgenkind. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 22 oktober 2021
Genderneutraal opvoeden is een ‘hot topic’. Ineens, of eigenlijk niet zo ineens, hoor je het overal, inclusief wat stevige kritiek. Want mogen meisjes nog wel meisjes zijn? En moeten jongens nu verplicht met poppen spelen? Mag je je kind nog wel gewoon Henk of Marietje noemen? Kort antwoord; het valt allemaal wel mee. Voor het […] The post Genderneutraal opvoeden, wat moet je daar nou weer mee? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 24 september 2021
Een geboorteplan. Met mooie picto’s of lieve tekst is het een fijne plek voor al je bevalwensen. Ja, of niet. Ik moet jullie iets bekennen; ik ben anti geboorteplan en zeer anti bevalwensen. Had je vast niet van me verwacht. Maar geef me even, dan zetten we samen het hele idee van een geboorteplan op […] The post Hoe schrijf je een geboorteplan? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 augustus 2021
Er is weer een opleving in de discussie rondom het zogenaamde transgender gevaar. Ja, of we noemen het gewoon transfobie. We krijgen dit keer nieuwe smaakjes, vooral een weerstand tegen veranderende taal. Het idee dat genderneutraal of inclusief taalgebruik iets doen met de oude, voor veel mensen belangrijke, termen. Ook gaan de klassieke verhalen rond, […] The post Ontmoet het transgender gevaar. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 juli 2021
Toen mijn mannelijkheid, nu een dikke twee jaar geleden, met geen mogelijkheid terug de kast in te proppen was, zette ik me, naast alle mooie vooruitzichten, ook schrap voor enige discriminatie. Dat was niet voor niets. Ik ben ontzettend trots op mijn geweldige, liefhebbende en steunende omgeving maar dat hele trans zijn is niet allemaal […] The post Nee Karen, kinderen van transgender ouders zijn niet zielig. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 15 juni 2021
Als je een zorgenkind hebt, een anders-dan-anders kind, herken je misschien de paniek die je voelt bij de zoveelste afwijzing, het volgende overleg of de keer op keer uitgesproken ‘zorgen’ die iedereen heeft. Leuk wel, zo’n extra stukje trauma. Een systeem ingesteld op afwijzing Laatst bracht ik mijn dochter naar de opvang. Kneiterleuke plek trouwens, […] The post Constante afwijzing; Hoe ouders van een zorgenkind in de stress schieten. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 april 2021
Als we denken aan een typische autist dan denken we vaak aan een kind of volwassene die rare, herhalende bewegingen maakt. Heen en weer wiegen bijvoorbeeld, of met de handen fladderen. Dat bewegen wordt stimmen genoemd en daar wil ik vandaag over praten. Om maar meteen met de deur in huis te vallen; iedereen stimt. […] The post Ik stim, jij stimt en wij stimmen allemaal! appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 19 maart 2021
Er zijn behoorlijk wat ouders in nood de laatste tijd en dat vind ik behoorlijk begrijpelijk. Kinderen opvoeden is niet makkelijk. Ha! Dat was een inkopper, en een understatement. Kinderen opvoeden is een taak voor ongeveer zes volwassenen (heb ik uitgerekend, lees maar! Je bent niet gek, je bent gewoon met te weinig.) dus het […] The post Ouders in nood; Help ik verzuip! appeared first on DolleMoeder.
Meer posts
Share by: