Na smeerlap Weinstein hebben onze zuiderburen nu ook een echte, eigen, tv viezerik. Bart de Pauw stuurt al jaren gore smsjes naar vrouwelijke collega’s en wordt daar nu mee geconfronteerd. Tot grote ontsteltenis van mijnheer heeft zijn smeerlapperij nog gevolgen ook en is hij nu zijn baan kwijt. Voorzichtig durf ik te hopen dat het tij gaat keren. Dat we, eindelijk, grensoverschrijdend gedrag gaan aanpakken. En dat maakt nogal wat reacties los.

Droevige reacties van mensen die aan de ontvangende kant hebben gezeten, hoopvolle reacties van mensen die het niet meer pikken en dan de…nou ja….klagende reacties van mannen die liever niet op hun woorden willen letten.

“Je kan ook niets meer zeggen.” en “Moet ik nu op elk woord gaan letten?” Dat soort geneuzel, zeg maar.

Vandaag wil ik deze heren van een reactie voorzien. En die kan best kort: Ja.

Ja, het is inderdaad de bedoeling dat je let op wat je zegt en doet. Daar ben je namelijk verantwoordelijk voor. Heel gek dat.

Nu snap ik dat dat nieuw is voor de heren, maar gelukkig is de kennis in onze samenleving ruim aanwezig. Mocht je moeite hebben met het idee dat je geen ongepaste grapjes en opmerkingen meer kan maken, wend je dan tot een vrouw. Maakt niet echt uit welke, misschien liever eentje die je in het verleden niet hebt beledigd…dus…je moeder ofzo.

Zie je, vrouwen zijn al sinds jaar en dag gewend om alles wat ze zeggen of doen op een gouden schaaltje te leggen. Te vriendelijk tegen je mannelijke medemens? Dan ben je aan het flirten en heeft hij alle recht om je te stalken. Doe je te koud dan ben je weer een Bitch. Ergens in het midden moet je dus zijn.

Zelfs als je dan dat fijne, ongrijpbare, middelpunt hebt gevonden, kan je daar niet te lang blijven. Dan heb je namelijk als vrouw een man in de friendzone gezet. (Nu dacht ik dat dat de bedoeling was bij vrienden, maar ja, ik heb een vagina dus wat weet ik er nu van.) De friendzone is een vreselijk plek waar mannen zitten die seks willen met vrouwen die dat niet willen. Dat de betreffende vrouw reageert met vriendelijkheid in plaats van een ferme afwijzing is natuurlijk ontzettend vervelend voor de betreffende man. Dan heeft hij een platonische vriendin en dat was niet de bedoeling.

Oh, maar die afwijzing brengt wel een risico op verbaal of fysiek geweld. Dan ben je immers weer een Bitch. Niet afwijzen is ook weer geen optie. Dan ben je een slet en dat is ‘asking for it’. Voor wat? Verkrachting. Gezellig hè?

Kleding is weer zo’n puntje. Als vrouw dien je niet alleen constant uiterst bewust te zijn van alles wat je zegt, inclusief lichaamstaal. Ook je kleding is weer zo’n koorddans act.

Niet te kort, niet te lang. Niet te sletterig, niet te preuts. Volgens de laatste mode, maar je moet wel bescheiden blijven. Oh, en natuurlijk op elke gelegenheid exact de geschikte outfit. En nooit twee keer hetzelfde, dat kan echt niet.

Het maakt als vrouw niet uit wat je zegt of doet, het is je uiterlijk waar je op afgerekend wordt. Mannen niet, die kunnen een carrière doorkomen op een enkel pak.

Hoewel onderzoek echt al heel, heel lang heeft uitgewezen dat seksueel geweld niets met uiterlijk te maken heeft, wordt nog steeds van vrouwen gevraagd wat ze aan hadden toen ze werden misbruikt. Verder zijn kledingregels op scholen en in bedrijven vrijwel altijd geschreven voor vrouwen. De boodschap is duidelijk en elke meid staat elke ochtend kritisch voor haar kledingkast.

Voordat je schrikt, mijn klagende vent. ( Klagende vent, wat heeft u nu geleerd!? ) Het is absoluut niet nodig dat jij je aan dezelfde, onmogelijke, standaarden houdt. Echt, niemand die dat van je verwacht. Die ellende is gereserveerd voor mensen van de vrouwelijke overtuiging.

Wat je dan wel moet doen? Ok, komt ie: geen ‘grapjes’ maken over vrouwen, toestemming vragen voor alle seksuele handelingen en ophouden als iemand dat van je vraagt. That’s it. Daar komt het op neer. Er zijn zeker punten te verdienen met extra details, maar als je je aan die drie kernpunten houdt dan ben je geen viezerik en gaat het helemaal goed komen.

Ik snap dat je dan op je woorden moet letten. Ik snap zelfs dat je nog af en toe de fout in gaat. Daar heb ik zelfs een plan voor opgesteld. Let op, het is nieuwe kost voor je; sorry zeggen en het niet weer doen. Ik weet…ik weet…dat is totaal onbekend. Verantwoordelijk zijn voor je eigen gedrag is eng, maar ik beloof je, er staat een grote beloning tegenover. Geen egoïstische klootzak meer zijn.

Tadaaaaaaa!

(Oh, en willen de mannen die nu heel hard roepen dat dit niet over hen gaat en dat dit een hetze is en dat ik heeeel oneerlijk ben naar alle mannen toe even dit stukje lezen? Dank je)

The post Geen klootzak zijn; een handleiding. appeared first on DolleMoeder.