Eigenlijk hoop ik op een Dolle Vader. Een tegenhanger van mijn perspectief. Ik wil nog steeds een vader revolutie! Wat ik vandaag wil opschrijven zou wellicht beter uit de hand van een man komen maar goed, ik ben wie ik ben en in mijn mond houden ben ik nooit goed geweest.

Ik wil, zoals ik al zei, over mannelijkheid praten en dan juist niet de toxische soort. Daar is al heel veel over gezegd. Vandaag wil ik praten over gezonde mannelijkheid. Die is er namelijk ook.

In onze drive om toxisch, paternalistisch gedrag uit te bannen is het heel belangrijk om jongens en mannen niet de boodschap te geven dat wie ze zijn verkeerd is.

Ja, en dat is dus weer een hele moeilijke vraag. Wat is die gezonde, of beter gezegd, normale versie van mannelijkheid nu eigenlijk? Wat ik hier absoluut niet wil doen is mannen gaan voorschrijven hoe ze moeten zijn. Dat wordt namelijk al veel te veel bij vrouwen gedaan en is altijd ongepast. Daarom praat ik nu vooral vanuit mijn eigen ervaring en in algemeenheden.

Dit hele stuk is gebaseerd op een aantal gesprekken die ik heb gehad met een goede vriend. Voor mij is hij het toonbeeld van gezonde mannelijkheid. Een grote en eigenlijk best wel doortastende vent die zijn gezin op de eerste plaats heeft staan. Hij luistert naar anderen en vormt bedachtzaam een mening. Een stoere vader, zeg maar. Toch zijn er nog veel meer uitingsvormen. Er is niet een enkele manier om een man te zijn en dat is maar goed ook.

Toxische mannelijkheid leeft op het neerhalen van alles wat anders is. Zowel binnen de groep (je moet ‘een vent’ zijn) als naar buiten toe (een vent zijn doe je door te ‘winnen’ van anderen). De gezonde tegenhanger eist geen offer van zijn omgeving, maar is gewoon. Eigenlijk is het een definitie door exclusie. Wat niet toxisch is, is gezond, voedend.

Weet je wat ik graag zou zien? Bijeenkomsten waar mannelijkheid op een mooie manier gevierd kan worden. Waar mannen stoer kunnen zijn als ze dat willen, vuurtjes stoken en zo. Waar al die dingen die wij als typisch mannelijk bestempelen gevierd worden zonder dat het af glijd in locker room talk en andere afkraak onzin. Een plek waar mooie gevoelige mannen lekker vent kunnen zijn. Zoiets.

Weet je wat ik eigenlijk nog veel liever wil zien? Dat we kinderen niet zo ontzettend veel sturen. Dat we alle kinderen, van alle genders, gewoon hun eigen voorkeuren laten ontdekken en dat we daar vervolgens geen oordeel aan gaan hangen! Zoiets zou niet alleen deze kwestie maar een hele hoop andere dingen oplossen. Eigenlijk gewoon een gevalletje gezond verstand, zeg maar.

Is die subtitel clickbait? Want dat wil ik dus juist niet. Terug naar rollenpatronen bedoel ik, een beetje clickbait op z’n tijd mag best.

Niet zo lang geleden maakte SIRE een spotje over jongens die weer jongens moeten zijn. Dat was best wel een enorme misser. De gedachte er achter was waarschijnlijk min of meer dezelfde gedachte waarmee ik nu schrijf maar de executie was…laten we het wat slecht uitgewerkt noemen. De focus lag namelijk alleen op jongens. Alle jongens en geen van de meisjes. Beide klopt niet. Er zijn meisjes die in de bossen willen rennen (ik was er een) en er zijn jongens die binnen een tekening willen maken. Beide zijn helemaal oké. Geen oordeel aan voorkeuren, weet je nog?

Gelukkig hebben ze het snel gewijzigd naar een plan om kinderen risicovoller te laten spelen. Alle kinderen dit keer. Leuk idee, erg betuttelend gebracht, maar goed. Wat ik wil zeggen is dat gezonde mannelijkheid niet een terugkeer is naar de oude rollenpatronen. Het is eigenlijk vooral de baby niet met het badwater weggooien. Het is die mensen die gedrag vertonen dat we met z’n allen toevallig als mannelijk hebben bestempeld niet afbranden puur omdat ze graag een houthakkershemd dragen. Meer eigenlijk niet.

Verder lezen?

Geen klootzak zijn; een handleiding.

Feminisme vs het pratriarchaat. 

The post Over gezonde mannelijkheid. appeared first on DolleMoeder.