Het gebeurt me nog best regelmatig. Dat ik iemand probeer uit te leggen hoe het patriarchaat werkt
en dat vrouwen er nog best veel last van hebben. Dat het bijvoorbeeld niet heel leuk is om constant beoordeeld te worden op je uiterlijk. Dan krijg ik nog al eens te horen dat dat niet telt want het is meestal een vrouw die dat beoordelen doet.
Rare gedachte eigenlijk. Dat onderdrukking of shaming niet telt als het gedaan wordt door iemand die op jou lijkt. Waar vrouwen andere vrouwen benadelen is het nog steeds onderdeel van het patriarchaat. Het is nog steeds niet oké en het is geen intern probleem!
Het is een sociaal systeem waarbij de macht bij mannen ligt. Het is geen groep, het zijn zeker geen individuen, het is een patroon van gedrag en verwachtingen.
Nog niet heel lang geleden zagen we dat systeem heel letterlijk uitgevoerd worden in ons land. Vrouwen hadden geen stemrecht, mochten geen bezit hebben en hadden weinig te zeggen over hun eigen leven. Ze werden gezien als bezit. (Zo is ook het huwelijkscontract ontstaan.)
Nu is het op papier vrij redelijk geregeld. In de praktijk…..wat minder. Hoewel vrouwen geen letterlijk eigendom meer zijn wordt hun lichaam nog steeds gezien als publiek bezit. We hebben stemrecht maar zijn in de politiek enorm ondervertegenwoordigd. Er gelden nog steeds, op vrijwel elk vlak, andere verwachtingen voor vrouwen dan voor mannen. Het is echt wel beter geworden in de afgelopen decennia maar dat betekent niet dat we er zijn. Nog lang niet ben ik bang.
Een leuke manier om een groep klein te houden is via geïnternaliseerde onderdrukking. (Internalized oppression.) Hartstikke handig want dan laat je de slachtoffers het werk voor je doen. Heel makkelijk, het gaat zo. Je hebt een groep onderdrukkers en onderdrukten. Vervolgens geef je de onderdrukte groep een flink aantal normen waar ze aan moeten voldoen. Liefst dingen die totaal onbereikbaar zijn. Dan maak je een tweedeling in de onderdrukte groep. De een voldoet afdoende en de ander niet. Creëer een (imaginair) voordeel aan het voldoen en klaar ben je! Er wordt ruzie gemaakt en jij kan lekker doen alsof je er nooit iets mee te maken had.
Vrouwen dienen aan een idiote hoeveelheid verwachtingen te voldoen. Zo veel en zo tegenstrijdig dat je toch nooit kan winnen. Als de ene vrouw op een bepaald punt voldoet kan ze een andere vrouw, die misschien geen zin heeft om, bijvoorbeeld, haar lijf kapot te diëten, flink hard beoordelen. Zo voelen beide dames zich uiteindelijk naar. De een omdat ze weet dat haar ‘goed zijn’ heel voorwaardelijk is en de ander omdat ze niet goed genoeg is. Leuk systeem hé?
Dat we eerst, echt allereerst nu heel goed beseffen dat geïnternaliseerde onderdrukking een onderdeel is van het patriarchaat. Dat we onze handen er niet vanaf kunnen trekken met de opmerking “Ja, maar dat doen vrouwen elkaar aan.”. Dat het patriarchaat niet synoniem is met mannen. Het is geen man vs vrouw, het is vrijheid vs onderdrukking.
Het is dan ook niet alleen aan vrouwen om er iets aan te doen. Het is aan iedereen. Wijs elkaar er (liefdevol) op. Denk eens kritisch na over hoe jij bijdraagt aan het systeem en verander dat. Maar meer dan dat alles; kom in de sister mentaliteit.
Sister mentaliteit is iets wat ik steeds meer zie. Vrouwen die andere vrouwen helpen, optillen en steunen. Zoals je met je biologische zus zou doen. (Hoop ik dan maar, ik ken jouw zus niet.) Het is het tegengeluid voor het old boys network en daar ben ik heel blij mee.
Verder lezen?
The post Vrouw vs vrouw en het patriarchaat. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Dankjewel voor je reactie!