Als je polyamoreus, of kortweg poly, bent, ben je anders, vreemd, raar en dus mag iedereen je allerlei ongepaste vragen stellen. Leuk hè! Ik stel ze wel eens terug. (En jij dan? Hoe vaak wordt jij dubbel gepenetreerd?) Krijg je de meest verontwaardigde koppies te zien.

Maar goed, meestal probeer ik het sarcasme binnen te houden en een goede ambassadeur te zijn voor non-monogamie. In het kader daarvan ook deze lijst. De tien vragen die ik het meest te horen krijg zodra ik vertel dat ik polyamoreus ben.

Nee, vreemdgaan is verkeerd in elke relatie, ook niet monogame versies. Intiem zijn met andere mensen is namelijk geen vreemdgaan, je niet aan de afspraken rond intimiteit en seksualiteit houden is dat wel. Het hangt er dus maar van af wat je hebt afgesproken.

Sommige stellen spreken af dat zoenen altijd mag maar meer alleen in overleg. Anderen dat seksuele handelingen alleen gebeuren tussen een aantal partners of dat alles mag als het maar met condoom is. In alledrie de voorbeelden is het vreemdgaan als je je niet aan de afspraken houdt en geen vreemdgaan als je dat wel doet.

Komt wel een goed punt voorbij. In poly relaties wordt er meestal uitvoerig en regelmatig gesproken over wat voor iedereen oké is en wat niet. Het is belangrijk om de grenzen duidelijk te hebben en bij te stellen naarmate de omstandigheden veranderen. In monogame, of mono, relaties gebeurt dat zelden. Dat seks exclusief is wordt aangenomen maar over bijvoorbeeld flirten, zoenen en sexten wordt niet vaak gepraat. Dat blijven vaak grijze gebieden waar ieder voor zich maar wat aan klooit. Beter om regelmatig te praten vind ik.

Ja, elke dag, constant, overal. Ik zou maar niet op de bank gaan zitten. /sarcasme.

Natuurlijk niet. Of in ieder geval, ik niet en bij mijn weten de meeste poly stellen niet. Dat is onpraktisch en past lang niet altijd bij de hierboven genoemde afspraken. Er zullen vast stellen zijn die het wel zo doen. Ik zou zeggen, veel plezier en doe het veilig.

Er zijn stellen die uit drie of meer personen bestaan. Een kleine groep dus waar iedereen een relatie met iedereen heeft. Er zijn ook stellen waar het meer een vertakking is. Mien woont samen met Hans, maar heeft ook een relatie met Nel, die op haar beurt nog twee partners heeft. Of het is een combinatie van die opties, of nog heel anders, of…of….De mogelijkheden zijn eindeloos.

Wie in welke configuratie seks heeft met wie hangt enorm af van hoe de relaties er uit zien en wat iedereen wil.

Niet standaard nee. Goede, gezonde poly relaties zijn gebouwd op liefde, respect en wederzijds consent. Helaas zijn er ook ongezonde relaties, binnen poly en daarbuiten. Ik ken mensen die slechte ervaringen hadden met een zogenaamde poly partner. Iemand die polyamoreus zijn gebruikt als een schild om vreemdgaan af te dwingen.

Ja, dat is dus weer wel vreemdgaan. Het is pas poly als iedereen er mee instemt.

Die krijg ik vrij vaak. Hoe mijn arme kindjes wel niet lijden onder mijn promiscue gedrag.

Nee, dat doen ze niet. Ten eerste bewaren we seks voor momenten dat er geen minderjarigen aanwezig zijn, doe je dat niet dan mag je de gevangenis in, of je nu polyamoreus bent of niet.

Het idee dat kinderen geschaad worden als ze liefde zien (aka, knuffels en af en toe een zoen) tussen meer dan alleen hun vader en moeder komt voort uit het idee dat monogamie de enige juiste relatievorm is. Dat is het niet.

Het is niet noodzakelijk om je kinderen op te voeden in een door de gemeenschap goedgekeurd gemiddelde. Sterker nog, het is goed voor kinderen om diversiteit mee te maken, worden ze lekker open minded van.

Even heel praktisch mijn eigen situatie. Mijn kinderen weten dat ik een man en een vriend heb, ze weten dat ik af en toe op bezoek ben bij die vriend en ze zien mij met beide knuffelen en een zoen geven. Als ik een platonische vriendin had waar ik elke dinsdagavond mee naar yoga ging, knuffelde als ze binnenkwam en een zoen gaf als daar behoefte aan was zou niemand raar opkijken.

Ik heb het ook al eerder genoemd, maar authentiek levende ouders zijn niet slecht voor kinderen en gelukkige ouders al helemaal niet. Doodongelukkige ouders die voorleven dat je je dient aan te passen aan de norm wel.

Ik persoonlijk niet snel nee. In ieder geval, niet die giftige, nare jaloezie. Dat gevoel dat je iets afgenomen wordt. Dat heb ik in een gezonde relatie nooit. Ik wordt zelf alleen jaloers als er iemand niet oprecht is, niet echt een band aangaat. Meestal een teken om heel snel weg te gaan.

Jaloezie binnen poly relaties bestaat wel. Natuurlijk wel. We zijn allemaal mensen en hebben echt allemaal wel eens dat soort gevoelens. Het verschil is hoe je er mee omgaat. Even heel generaliserend wordt bij mono relaties de jaloezie bij een ander neergelegd. (Ik vind het naar als jij met andere mensen flirt dus dat moet je niet meer doen.) In poly relaties kijk je eerst naar jezelf. (Wat in mij maakt dat ik me tekortgedaan voel? Is dat wel zo of is dat iets wat uit mij komt? Hoe kunnen we daar samen mee omgaan?)

Binnen polyamorie is er zelfs een tegenovergestelde van jaloezie. Het jalief gevoel. Het fijne gevoel wat je krijgt als je weet dat (een van je) partner(s) blij wordt van iemand anders. Ik vind dat een heerlijk gevoel, je kan meerijden op de golf van verliefdheid van een ander of helemaal enthousiast worden van de avonturen van je geliefde.

Tja, hoe doet iedereen dat? Kwestie van weten wat er speelt, je bewust zijn van risico’s, die minimaliseren en goede afspraken maken.

Condooms zijn niet leuk maar wel een realiteit, zeker als er losse partners in het spel zijn. Bij vaste partners kan je ook zonder, na een soa test. Dat is ook veilige seks. Of je spreekt af om geen coïtus te hebben. Er zijn meerdere opties maar ze komen allemaal op hetzelfde neer, bezint eer gij bespringt.

Wie heeft er al gemerkt dat de meeste van deze vragen over seks gaan? Mensen maken zo’n enorm ding van moet wie, hoe, wanneer en hoe vaak je de horizontale tango danst. Deze vraag legt eigenlijk het vooroordeel bloot; Dat iemand die polyamoreus is, eigenlijk een seksbeluste egoïst is. Want waarom zou je het anders doen?

Het idee dat je maar van een enkel iemand op een romantische manier kan houden zit diep in onze maatschappij. Voor sommige mensen is het ook waar en dat is prima. Voor anderen niet. Een bekend gezegde binnen de poly-gemeenschap is: liefde is een keersom en geen deelsom. De hoeveelheid liefde die je hebt is eindeloos. Het wordt niet minder als je het aan meer mensen geeft.

Poly relaties kunnen echte, diepe relaties zijn. Of niet, net als bij mono relaties. (Weet je nog dat vriendje wat maar drie weken duurde?) Seks kan belangrijk zijn binnen elke relatie maar het is niet het einddoel. Liefde is dat wel.

Nee, of ja. Hangt van de persoon af. Wisselende relaties hebben te maken met de betrokken personen en de fase waarin ze zitten, niet met polyamorie.

Overigens is er niets mis met wisselende relaties, zelfs niet als je kinderen hebt. (Stop met boos kijken, het is echt zo.) Tenzij je elke maand iemand voorsteld als “Dit is je nieuwe pappa!” kunnen kinderen in deze maatschappij echt wel wat hebben. We verwachten immers ook dat ze elk jaar wennen aan een nieuwe docent (of twee), regelmatig aan nieuwe vrienden (van henzelf en van hun ouders) om over een oppas, klassenassistent en overblijfmoeder maar te zwijgen. Dat er af en toe een nieuw gezicht op de bank zit kunnen ze echt wel hebben, zolang er maar een paar echt vaste koppen zijn. (Aka, de ouders.)

Er zijn veel verschillende vormen van non-monogamie. Polyamorie, mijn vorm, draait om relaties. Het (enigszins bij elkaar gezochte) woord betekend letterlijk “meerdere liefdes”. Polygamie is het trouwen met meerdere mensen en is in Nederland verboden. Zo meer daarover.

Verder kan je een open relatie hebben. Meestal betekend dat dat je een vaste partner hebt en daarbuiten avontuurtjes. Of je past beter bij een van de vele andere vormen van non-monogamie. Voor iedere versie is wel een labeltje.

Nou ja, ik ben getrouwd dus…..eeehhh. Ja, dat kan wel. Monogamie is geen voorwaarde voor een huwelijk en trouw beloof je allang niet meer. Wat nogal jammer is, is dat je maar met één persoon tegelijk getrouwd kan zijn.

De Nederlandse staat gaat nog uit van monogamie. Dat is behoorlijk vervelend voor mensen die dat niet zijn. Sterker nog, dat is, als we er even over nadenken, discriminerend.

Toen ik opgroeide met twee moeders mochten ze nog niet met elkaar trouwen. Dat vinden de meeste mensen nu stom en achterhaald. Ik hoop dat als mijn kinderen groot zijn ze hetzelfde kunnen zeggen over poly huwelijken. Het gaat namelijk om diepe, bestendige relaties tussen volwassenen en wie durft dan te zeggen dat die minder bestaansrecht hebben?

Verder lezen?

Uit de kast: polyamorie.

Moeders mogen geen seks hebben.

The post Tien vragen die altijd worden gesteld aan iemand die polyamoreus is. appeared first on DolleMoeder.