Slaaptraining voor oudere kindjes.
Slaaptraining, strikt genomen is dat elke maatregel waarmee ouders het slaap gedrag van hun kind aanpassen. Voor dit stuk praten we over de vorm van slaaptraining waarbij kindjes moeten huilen. Want hoewel lavendelbandjes in de eerdergenoemde definitie passen is dat toch een stuk minder omstreden dan een alleen eenzaam huilend kind.
Ik zie het dilemma zo af en toe voorbij komen. Ouders die hun kind ook in de nacht de aandacht geven die bij ouderschap hoort, om er na een jaar of twee helemaal doorheen te zitten. Misschien was het altijd al zwaar, misschien heb je ineens een spokende peuter of misschien heeft een van de ouders er genoeg van om een bed te delen. Hoe dan ook, ineens ligt het onderwerp slaaptraining op tafel en moet je er iets mee.
Slaaptraining bij baby’s.
Daar is zat informatie over te vinden. Voor en tegen, waarbij ik heel stevig in het ’tegen’ kamp zit. Elk instinct van een betrokken ouder zegt heel duidelijk dat onze baby’s niet alleen moeten zijn, laat staan alleen huilen. De wetenschap ondersteunt dat vrij stevig maar dat is in mijn mening niet eens nodig. We kunnen prima op ons moeder of vader instinct vertrouwen.
Slaaptraining bij baby’s heeft een aantal Engelse namen: Cry-it-out, controlled crying en de vreselijke total extinction. (Deur dicht doen en de volgende dag pas terug komen.) Het ene is wat erger dan de andere maar ze hebben allemaal iets gemeen: ze zijn schadelijk en doen maar zeer beperkt wat ze beloven.
Slaaptraining bij grotere kinderen.
Zo rond de peuter leeftijd is er weinig meer te vinden over slaaptraining. Of wacht, dat is niet waar, er zijn zat methodes over hoe je het moet doen. Ik kan helemaal niets vinden over de veiligheid ervan, zeker niet op de lange termijn. Daarom kan ik jullie geen onderzoek bieden, maar wel mijn mening die toch gestoeld is op een hoop kennis en ervaring.
Ten eerste; dat er geen onderzoek is om aan te tonen dat slaaptraining bij peuters en kleuters schade doet, betekend ook dat er geen onderzoek is wat aantoont dat het veilig is. Het meest onschuldige voedingssupplement wordt aan strengere regels gehouden.
Slaaptraining is een interventie, de norm, de nullijn is troosten, er zijn en aandacht geven. (Totdat ze daar zelf geen behoefte meer aan hebben, geen zorgen, je hoeft niet mee naar de middelbare school.) Interventies behoren bewezen nuttig, veilig en voordeliger dan niets doen te zijn. Een kind laten huilen is, op elke leeftijd, niet nuttig, niet bewezen veilig en zeker niet voordelig.
Huilen is een signaal.
Als een volwassene huilt dan weten we dat daar iets mis is. Dan nemen we dat serieus en gaan we troosten. Zelfs als het een vreemde op straat is dan zal er toch iemand vragen of alles wel goed gaat. Bij kinderen, nee, bij mensen op elke leeftijd, zou dat niet anders moeten zijn.
Huilen is een teken van nood, een leven lang. Bij jonge kinderen die nog niet kunnen praten kan het een praktische behoefte betekenen, naarmate we ouder worden en zelf in onze praktische behoeftes kunnen voorzien wordt huilen meer een teken van emotionele nood. Het is een signaal dat we het even niet meer alleen kunnen en een ander nodig hebben.
Mocht je iemand kennen of zijn die zich afzondert om te huilen, dan ben ik niet verbaasd. Als je je hele jeugd alleen dient te huilen dan doe je dat als volwassene ook wel ja.
Huilen is geen manipulatie, het is niet nep en het is zeer terecht aandachttrekkerij. Waar komt ook dat idee vandaan dat we geen aandacht verdienen als we daar om vragen?
Slaaptraining werk niet eens.
Ja, echt. Dat is de stomme grap van het hele verhaal. Kinderen leren er niet zelf slapen van, op z’n best leren ze er stil zijn van. Ze leren hun emoties uit te zetten. Da’s niet goed. Maar zelfs als het jou alleen om je eigen slaap en welzijn gaat, dan nog is slaaptraining hopeloos ineffectief. De beloftes van een paar dagen huilen komen niet uit. Als het al iets doet is het effect tijdelijk en mag je na elke ontwikkelingssprong, griepje of verandering weer opnieuw beginnen. Om dan uiteindelijk een groot kind te hebben wat nog niet goed slaapt of emotioneel van jou afgesloten is. Leuk resultaat wel.
Wat moet je dan bij slaapproblemen?
Al het bovenstaande is heel leuk om je ervan te overtuigen dat laten huilen de oplossing niet is, maar wat is het dan wel? Lieverd, als ik een toverstaf had met slaappoeder zou ik die zo komen zwaaien. Er zijn oplossingen maar geen van allen zijn ze simpel of snel.
Lees dit stuk eens voor een stappenplan, of dit stuk voor wat informatie. Oh, en als je toch bezig bent, lees deze ook even.
Heb je daar allemaal geen zin in, of ben je er heel begrijpelijk te moe voor, dan komt het hier op neer: Er is iets met je kindje aan de hand, ze doen het echt niet expres. Probeer uit te vinden wat er is en dat op te lossen of vind een manier om de nachtelijke onrust vol te houden. (Tip; schakel hulp in.)
Uiteindelijk gaat het over. Trainen hoeft niet, kinderen nemen niet meer dan ze nodig hebben op weg naar zelfstandigheid. Elk min of meer gezond kind gaat het uiteindelijk zelf doen, beloofd.
Verder lezen?
The post Slaaptraining voor oudere kindjes. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Laat een reactie achter
