Nou…niet. Je bent, volgens onze normen, een baby van je eerste tot je driehondervijfenzestigste dag. En in die tijd is vaste voeding niet echt belangrijk. Melk wel, liefst uit een borst.

Maar op welk punt moet je je zorgen gaan maken? Wanneer hoort je dreumes of peuter een bord leeg te eten? Want er zit nogal een verschil in het moment dat kinderen daar zin in hebben.

Eerst even een disclaimer: Ik ben geen lactatie kundige, geen voedingsdeskundige en zeker geen arts. Ik ben een moeder van de zeer geïnformeerde soort. Met name dit stuk is mijn mening, mijn observatie van drie eigen en heel veel dichtbij staande kinderen. Waar ik een bron heb geef ik een link. Het is aan jou, lieve lezer, om lekker zelf uit te zoeken hoeveel van wat ik roep toepasbaar is op jouw leven en gezin. (Is het dat niet eigenlijk altijd?)

De kinderen van  mijn zus zijn echte eters. Vanaf de introductie van vast voedsel (wat overigens heel netjes via de methode van Stefan Kleintjes ging) stouwen ze lekker wat weg.

Mijn eigen jongste dochter niet. Ook zij kreeg meteen stukjes en vond dat heel erg leuk, maar het stouwen bleef uit. Op dit moment is ze bijna twee en tot een paar weken geleden haalde ze ongeveer 90% van haar voeding bij mij. Nu lijkt ze de vaste voeding wat belangrijker te vinden en is het misschien 50/50. Ze houdt zich wat dat betreft dus niet echt aan ‘de regels’ (wat die dan ook mogen zijn).

Toch zijn al deze kinderen prima gezond. Zowel de neefjes als mijn dochter vallen ruim onder het ‘Hollands welvaren’.

Hoe zit dat dan? Hoe kan dat, als je bang wordt gemaakt dat je kind niet genoeg krijgt?

Nogmaals, dit is mijn conclusie. Ik kan er niet echt onderzoek naar vinden.

Ik denk dus dat het niet echt uitmaakt. Dat kinderen prima zelf weten wat ze doen. Dat, zolang een gezond kind vrij toegang heeft tot de borst, je je echt geen zorgen hoeft te maken over de hoeveelheid die ze eten.

In mijn omgeving zijn er meer kinderen die het regelen zoals mijn dochter. Lekker lang, lekker veel melk, en daar helemaal prima op groeien. Geen tekorten, geen achterstand, lekkere vetjes om te zoenen en de kleertjes raken op een mooi tempo te klein. Als het echt zo essentieel zou zijn dat kinderen met een jaar drie aardappels, twee boterhammen, een appel en een boon per dag verwerken, waarom zijn al die kinderen dan zo gezond?

Jaaa, dat kan allemaal wel. Maar na zes maanden is de ijzer voorraad van je kind op hoor. Ze moeten dan echt ijzer hebben hoor!!!!!!

Oh hoi, ben jij er ook weer? Leuk! En dit keer breng je een belangrijk punt op.

Echt? Oh…eeehhh….ok. Nou, geen dank dan maar. En nu? 

Nu ga ik iets vertellen over bevallingen. Dat heeft er namelijk mee te maken. Bevallingen en bekkens.

Ons bekken in namelijk smal. Dat moet wel, anders kunnen we niet rechtop lopen. Het moet ook stevig zijn, er steunt nogal wat op. Het gat in het midden moet niet te groot. En dat is lastig bij bevallen. Want een baby moet er wel door passen.

Dat heeft tot een aantal compromissen geleid. De welbekende losse schedelplaten bijvoorbeeld. Ook worden onze baby’s eigenlijk prematuur geboren. Het vierde trimester is echt een ding. Verder wordt tot 1/3 van het bloed van de baby in de placenta bewaard tijdens de geboorte. Hartstikke slim allemaal.

Maar wat doen we? Baby geboren, hup! Navelstreng doorknippen! Lekker handig, dan kan je meteen vanalles doen. Maar niet handig voor de baby dus. Door deze grote aderlating (en dat is het) worden veel baby’s geboren met een te lage Hb waarde. Dat gaat even goed (soort van, waarom denk je dat geelzucht zo’n probleem is), maar met een maand of zes wreekt zich dat.

Dus wat zeggen de heren artsen? Baby’s worden geboren met een ijzervoorraad voor zes maanden. Want wij doen uiteraard niets fout! Het ligt aan die baby’s, en hun moeders. Aan die enge vrouwen lijven! Ingrijpen! Protocol! Sectioooooooooooooooo…!!!!! (Ok, dat is hoe het gaat in mijn hoofd…in het echt is het vast wat subtieler, maar niets minder patriarchaal en schadelijk)

Als de navelstreng ongestoord mag uitkloppen (en dat duurt langer dan een minuut of drie) dan start de kleine het leven met een volledige hoeveelheid bloed, en dus ook ijzer. Dan is er geen sluimerend tekort en dus ook geen haast met aanvullen.

Even iets heel anders. Ken je van die detective series? Ik ben er geen fan van, maar Officier Pappa wel dus ik zie ze ook zo af en toe. Als er dan een misdaad wordt gepleegd kijken ze altijd naar de partij die er voordeel bij heeft. Daar vind je meestal de schuldige (degene die erft ofzo).

Wie heeft er nu voordeel bij de mythe dat een kind zo snel mogelijk moet gaan eten? Juistem! De producenten van speciaal baby eten! Super handig, een onzinnig product uitvinden (want we hebben net zoveel nut aan baby eten als aan baby wc papier) en er dan vervolgens een enorme markt voor creëren. Baby potjes, peuter melk, groei maaltijden. Allemaal onzin! Maar ja, aan borstvoeding valt niet genoeg te verdienen en een dreumes die af en toe wat van vaders bord pakt is nu eenmaal geen brave consument.

Maaaaarrrrrrr! Na een tijdje verliest je melk voedingswaarde. Dan is het niet meer genoeg. 

Nope. dat is niet zo. Na het verdwijnen van colostrum veranderd de melk niet significant van samenstelling, ongeacht hoe lang je voed (wel in de details, om beter afgestemd te zijn op het kind wat drinkt, maar dat heeft geen negatieve invloed op de kwaliteit of voedingswaarde). Sterker nog, op geen punt in de ontwikkeling van een mens heb je ineens iets nodig wat niet in moedermelk zit. Ik wil zelfs beweren dat, zolang je lactose in lactase kan omzetten, een volwassene prima kan leven op borstvoeding. Het is niet efficiënt voor de ene volwassene om alle calorieën te eten voor de andere, maar het kan.

Is jouw kindje gezond? Groeit ie lekker, lacht ze vaak? Leert ze nieuwe dingen en willen er mensen in zijn wangen knijpen? Maak je dan geen zorgen. Of je kleintje nu met zeven maanden een boterham wegwerkt, of als peuter nog voornamelijk aan de borst hangt. Ik stel dat kinderen heel goed zelf weten wat ze doen en in de afwezigheid van dwang en drang, heel prima groot worden, op hun eigen manier.

The post Wanneer is vaste voeding belangrijk voor een baby? appeared first on DolleMoeder.