Overigens, ik heb het hier over moeders omdat die, gemiddeld gesproken, een buitenproportioneel groot deel van dat onbetaalde zorgwerk doen. Ook ga ik zo uitleggen dat deze toestand een misogynistisch probleem is. Dat betekend natuurlijk niet dat er geen vaders zijn die een loon behoren te krijgen voor hun zorgwerk. Ouders zijn ouders en iedereen verdient erkenning en beloning voor het werk wat ze doen.

De meeste beroepen zijn in te delen in typisch vrouwen en typisch mannen werk. Nogal onzin natuurlijk, maar goed, zo hebben we de boel lekker in hokjes zitten stouwen. Beetje jammer vooral dat typisch vrouwen werk ook met minder aanzicht en een lager loon komt. Denk dan aan verpleegkundigen, basisschool docenten of pedagogisch medewerkers. Alle drie carrières die als ‘vrouwelijk’ worden weggezet en alle drie hopeloos onderbetaald.

Natuurlijk zijn er ook onderbetaalde ‘mannen’ beroepen (politieagent bijvoorbeeld) maar gemiddeld genomen komen beroepen die vooral mannen aannemen er beter uit qua loon.

Dan nog het hele loongat stuk. Je weet wel, dat trucje waarbij je als vrouw sowieso wordt afgescheept met een lager loon, ongeacht welk werk je doet. Leuk wel. Het komt er op neer dat wij als maatschappij schijnbaar vinden dat het werk wat vrouwen doen minder belangrijk is dan het werk wat mannen doen en helemaal onderaan dat lijstje van werkzaamheden bungelt moederzorg.

Nog een leuke vergelijking. Het is mij wel eens opgevallen dat het werk met weinig loon en status ook het werk is wat we het meest nodig hebben. Ja echt. De meeste bedrijven kunnen best een dag zonder leidinggevende maar niet zonder diegenen die het uitvoerende werk doen.

Zo gaat het helemaal met moederzorg. Er staat niets tegenover, nada, niks, geen kloot. Nog geen cent loon en geen druppel waardering. Je dient jezelf als moeder op te offeren en je taak compleet onzelfzuchtig te doen. Een taak die overigens meer nodig is dan alle anderen.

Onze kinderen zijn onze toekomst. Een cliché zo vaal dat je er doorheen kan kijken maar zo ontzettend waar! Het hele doel van onze soort is een volgende generatie voortbrengen die het beter doet dan wij en die taak ligt vrijwel volledig op de schouders van moeders.

Het belang van de zorg die we ontvangen is omgekeerd lineair aan de voortgang van tijd. De eerste uren, dagen, weken en jaren zijn enorm belangrijk in de vorming van ons karakter. Precies die momenten dat we, als kleine wezentjes, vertrouwen op het zorgwerk van een moeder.

Kinderopvangtoeslag is een recht, zo vinden de meesten. Het zorgt er namelijk voor dat beide ouders kunnen werken buitenshuis terwijl er op professionele wijze voor de kroost gezorgd wordt. Grote groepen Nederlanders, de meerderheid zelfs, wil best wat belasting afdragen voor kinderopvangtoeslag. Dat vinden we namelijk in het algemeen belang.

Toch is een opvang niet echt in het belang van diezelfde kinderen , (Je weet wel, die de toekomst zijn en zo.) dat is allang en uitgebreid onderzocht. Kinderen zijn in ieder geval de eerste jaren beter af bij een ouder. Met die stevige basis zijn ze later beter in staat hun rol in de maatschappij te vervullen. Nogmaals, algemeen belang.

Helaas zijn er geen echte maatregelen die het ouders mogelijk maken om thuis te zijn voor die kinderen. Wacht even, laat me dit nog eens heel duidelijk zeggen zodat we het allemaal volgen.

We zijn bereid om geld te betalen zodat kinderen naar de opvang kunnen, maar niet zodat kinderen bij een ouder kunnen zijn, wat voor iedereen bewezen beter is.

Dat is toch waanzin? De leidster verdient een loon. De ouders een toeslag om die leidster weer te betalen maar de moeder niet voor de zorg die ze aan haar eigen kind geeft? Dat is hoe wij denken over het echte oudste beroep ter wereld. Moeder zijn.

Ik wil een loon. En nee, dat is niet de kinderbijslag. Het is best leuk dat het af en toe binnen komt maar je moet het niet in uurloon willen uitrekenen. Ik ben een moeder, dat is een hoop werk en het is belangrijk werk. Het is idioot dat we van ouders (en dus voornamelijk vrouwen) verwachten dat ze dat werk maar zonder enige beloning doen. De juf op school doet het ook niet voor de knuffels en de voldoening.

Best kans dat je me nu egoïstisch vindt of zelfs een slechte moeder. Denk eens even na over dat gevoel, over de opvattingen die daar achter zitten. Hou ik minder van mijn kinderen omdat ik vergoed wil worden voor mijn tijd met ze? Want het gevolg van onbetaalde moederzorg is kinderen die met kwalitatief mindere opvang zorg worden afgescheept. Zo egoïstisch is het niet eens.

We vinden het schandelijk, als een moeder haarzelf niet offert voor haar kinderen, als ze voor haarzelf op wil komen. Dat zegt iets en het is niet ten gunste van vrouwen arbeid.

Ik wil een loon. Als we kinderopvangtoeslag kunnen realiseren dan is een ouderschapsloon niet zo veel moeilijker. Wat ik doe, elke dag en elke nacht, is belangrijk en geweldig en zwaar en de beste baan die ik ooit heb gehad. Daar mag wat tegenover staan.

Verder lezen?

Wie doet het huishouden?

Papadag is geen oppas dag!

The post Zorgwerk; een loon voor moeders. appeared first on DolleMoeder.