Serieus. Hoe is dit gebeurt? Het leek zo leuk, kinderen krijgen. Is het ook wel…als ze slapen. Maar hoe is mijn leven veranderd in een aaneenschakeling van pindakaas smeren en poep wegpoetsen van de meest vreemde plekken. (Je hebt nu geen zin meer in pindakaas. Alsjeblieft.)
Ja, weet ik veel. Omdat het er bij hoort of zo? Ik snap best dat het jouw kamer is en ik in principe geen last heb van de rommel. Punt is dat als ik je niet verplicht om af en toe de zooi op iets meer acceptabele plekken te dumpen ik me geen goede moeder voel. Iets met goede gewoontes bouwen denk ik?
Ga nu maar gewoon je kamer opruimen. Omdat ik het zeg!
Die hoor ik vooral in mijn eigen hoofd. De kinderen hoor je er nooit over. Slaap is, in een vlaag van diepe ironie, de meest vreselijke marteling die je een kind aan kan doen. Moeders niet. Die slapen graag maar doen het nooit.
Geen idee wanneer ik kan slapen. Nadat heel het huishouden onder zeil is, de nachtvoedingen gedaan zijn (Houden die ooit op?) en ik mijn leven overdacht heb? (Zie de eerste vraag.)
Wat is dat met sokken!? Ik heb dus serieus voor de Jongens alleen maar zwarte sokken gekocht en op de een of andere manier kunnen nog steeds geen paar vinden.
Ik geef het op. Draag gewoon verkeerde sokken. Staat nog leuk ook.
Maar echt? Hoe werkt dat? Was dat nu Einstein die zei dat tijd zo relatief was? Had ie er geen oplossing voor kunnen bedenken?
Waarom is een kwartier zo voorbij als je ’s ochtends wanhopig probeert om niet al te laat op dat stomme schoolplein te staan maar duren tien minuten een eeeeewigheid als je naast een bijna slapend kind zit?
Een wat? Is dat een dier? Ja, weet ik veel. Probeer Google eens. Nee, natuurlijk weet ik ook niet hoe je dat moet spellen.
Hoe bedoel je dat je morgen een spreekbeurt van een half uur over de Bosbeekjuffer moet houden? En daar kom je nu mee? Wat denkt die juf wel? Of wist jij het al? Snotverdulleme, kom daar dan ook eerder mee!
Jongens, kom op! Er ligt hier een glas, ja daar, in die plas appelsap. Wiens glas is dat? Wie heeft het omgegooid? Ja, jullie kunnen allemaal wel heel onschuldig kijken maar ik ben er klaar mee om alles achter jullie kont aan op te ruimen!
Oh…de kat. Ja. Dat kan natuurlijk. Ik pak wel een doekje.
Waarom moet ik kleren aan? Maar waarom is het dan koud? Waarom draait de aarde dan scheef?
Geen idee joh! Ik probeer een was op te hangen. Waarom maak jij zoveel kleren vuil? Dat wil ik wel eens weten!
Oh wacht. Dat weet ik wel. Daar is de koffie. Hèhè.
Nu even wat minder flauw. Vragen zijn belangrijk. Zo leren we en groeien we. Kinderen kijken kritisch naar de wereld en dat is heel belangrijk. Zonder die blik veranderd er niets en even eerlijk..zo goed doen wij het niet. Het is aan een nieuwe, nieuwsgierige generatie om de wereld een stukje beter te maken.
Meestal kan ik dat heel prima hebben maar soms….soms ben ik gewoon moe.
Verder lezen?
The post Tien vragen waar ik geen antwoord op heb. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Dankjewel voor je reactie!