Elke dag sporten is teveel. Daar, ik heb het gezegd. Niet dat het mijn lijf enorm belast of zo. Het is wat mij betreft puur een plantechnisch probleem. Als er elke ochtend iemand was om de boel een uurtje van me over te nemen zou ik met liefde eindeloos doorgaan met dit experiment. Het probleem waar ik nu mee zit is dat ik regelmatig overdag zo druk ben dat ik pas ’s avonds aan mijn zweet-moment toekom of het ergens in moet proppen waar het niet helemaal past. Beide opties zijn best klote eigenlijk.
Lichamelijk gaat het steeds beter. Ik doe meer, rek verder en ren harder. Dat is heel fijn om te merken. Ik begin ook eens te bedenken wat ik na de dertig dagen wil doen. Hoe vaak wil ik dan sporten? Wat is realistisch en vol te houden? Twee keer per week hardlopen blijft er sowieso in. Ik hou wel van hardlopen. Toch weet ik dat yoga en krachttraining ook heel goed voor me zijn. Keuzes, keuzes…
Het is prettig om te sporten met een doel voor ogen. Ik ben een paar keer in mijn leven begonnen met hardlopen maar de keer dat ik het echt volhield is toen ik mijzelf had ingeschreven voor een wedstrijd. Een vaag doel als “fit worden” of “afvallen” werkt niet helemaal. Overigens wil ik het over dat laatste wel even hebben.
Sporten om af te vallen vind ik namelijk nogal gevaarlijk. Andere dingen doen om af te vallen ook. Jezelf minder maken is een negatief doel. Wil ik wel meteen eerlijk zijn, het is ook een verleidelijk doel. Ook ik betrap mijzelf op de wens voor een wat strakker lijf. Toch blijft het iets om voorzichtig mee te zijn.
Gewicht is stiekem een van de minst zeggende dingen over een lijf. Helaas is het een van de weinige dingen die we makkelijk en goed kunnen meten, dus moet je er soms toch mee aan de slag. Het probleem is dat je niet weet waar dat gewicht uit bestaat. Spieren zijn zwaarder dan vetweefsel bijvoorbeeld.
Ik wil graag een sterk, gezond lijf waar ik me fijn in voel. Hoeveel kilo dat precies weegt zal me een worst wezen. Ik train voor een fijn lijf, niet voor een nummer op een weegschaal. Punt is dat dat nummer wel een handig hulpmiddel is om mijn vooruitgang in de gaten te houden. Dus probeer ik een balans te houden tussen weten wat ik weeg, maar ook weten hoe weinig het zegt. Niet altijd makkelijk.
Ja, echt waar. Het zit lekker en staat leuk. Vroeger, toen ik nog een zwemjuf was, kreeg ik het spul ook gratis. Toen is mijn voorliefde voor sportkleding begonnen. Nu vind ik dat ik geen excuus meer nodig heb om in een leuke legging en sport topje op het schoolplein te staan. Laat ze maar denken dat ik zo heel druk ga doen, niemand die weet dat een legging ook heerlijk op de bank ligt.
Op de een of andere manier kan je met sportkleding ook altijd leukere kleuren vinden. Schijnbaar mag je wel met gekke prints rondlopen als je dat hard doet. (Pun intended.) Oh, en het wast en droogt zo lekker snel wat op zich wel fijn is met een peuter die meerder keren per dag een glas sojamelk weet om te gooien. (Hoor je hoe dit eigenlijk allemaal een excuus is om in zachte, comfortabele kleding rond te hangen? Mijn moeder-uniform.)
Hoe dan ook, als je leuke sportkleding zoekt, kijk hier dan eens. Ik bestel er af en toe iets…oké, regelmatig…oké, oké….vaak.
The post Dertig dagen sporten; update week drie. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Dankjewel voor je reactie!