Oké, de lockdown duurt langer dan gepland en je hebt je geestelijke gezondheid al heel dun uitgesmeerd over de afgelopen paar weken. Komt er op neer dat de lockdown waarschijnlijk resulteert in een breakdown en lieverd, welkom bij de club. Ik heb laatst tegen mijn kinderen staan schreeuwen dat ze te hard lachen dus als je dacht dat ik er wel normaal doorheen kom kan ik je grondig genezen van die illusie.

Hoe dan ook, omdat ik van overzicht houd heb ik een stappenplan geschreven. Dus bij deze, hoe jij en ik onze gevangenisstraf lockdown doorkomen.

Uiteraard ga je veel te laat naar bed maar neem je je voor om morgen echt op tijd op te staan. Zet je wekker op een hele ambitieuze zeven uur en val in je nachtelijk coma.

Tegen de tijd dat die wekker gaat ben je al je goede voornemens kwijtgeraakt in de wallen onder je ogen. Druk op snooze totdat de kinderen je wakker maken met hun ochtendruzie.

Na een kop koffie (of drie) ben je een soort van wakker en klaar om aan de dag te beginnen.

Als je over je decoratieve mok heen de klok in het oog krijgt zie je dat je nog maar vijf minuten hebt voordat er ingelogd dient te worden. Trek het desbetreffende kind snel een schone trui over de pyjama aan en zet ze voor een scherm. Zorg dat jouw badjas en ongekamde haren niet in beeld komen.

Terwijl je de afwas van gisteravond wegwerkt gooi je je eigen computer open (99+ ongelezen mailtjes….fijn wel) en help je de kleinste met de leuke, leerzame activiteit die de juf zo mooi heeft voorbereid. (Hoe de F gaat dat punniken ook al weer?) Zorg wel dat het huis stil is voor de oudste die het lesje breuken moet volgen. En dat de was gedaan is, oh en de boodschappen worden zo bezorgd.

Nadat het schoolwerk volledig uit de hand gelopen is besluit je om de steeds wanhopigere mails van je collega’s te negeren en even met de ondertussen compleet losgeslagen kinderen naar buiten te gaan. Een frisse neus halen mag en is zelfs gezond! Na een prachtige wandeling komen jullie vast vol goede moed en met een tophumeur terug.

Tegen de tijd dat je je kinderen in hun jassen geschreeuwd hebt (“Omdat we het leuk gaan hebben ja! Wandelen is leuk!!1!”) ben je wanhopig. Manisch glimlachend sleur je je kroost door een wandeling waarbij je elk zielig takje aanwijst alsof het een ontdekking is. Gelukkig kom je langs andere manisch-wanhopige ouders die net zo hard lopen te Coronawandelen. (Leuk hè! Kijk eens wat leuk! Oohhhh, een roodgewiptefinkstaartmus! Zo bijzonder! Zullen we nog een geocash zoeken? Volgens mij zit er eentje onder in dat modderslootje daar.)

Oké, de wandeling was misschien niet het succes waar je op gehoopt had. Gelukkig heb je een kast vol gezelschapsspelletjes. Dat is toch goed? Een fijne, leerzame gezinsactiviteit.

Na de ruzie om de natte jassen opgehangen te krijgen begint de ruzie om het spel te kiezen. Daarna volgt uiteraard de ruzie over wie er blauw mag zijn en wie er mag beginnen waarna het potje Mens-Erger-Je-Niet van start kan.

Dat gaat vijf minuten goed totdat er iemand ingehaald wordt en beschuldigingen van vals spelen samen met de dobbelstenen door de kamer vliegen.

Ja, een schermpauze. Dat mag wel toch? Een leerzaam filmpje met rustige beelden kan geen kwaad. Een korte schermpauze zal jullie allemaal goed doen. De kinderen samen op de bank met een gezonde snack zodat jij wat koffie kan zetten.

Na een paar compromissen (en een korte huilbui) zitten al je kinderen iets te kijken op een eigen scherm terwijl jij je tranen droogt. De oudste is gefascineerd door een bekende Nederlander die iets over games op YouTube schreeuwt terwijl de jongste van Spongebob leert hoe je een restaurant runt. De chips die ze in hun mond duwen kruimelen wel erg, maar dat lost de stofzuiger later wel op.

Oké, het is misschien nog maar middag maar je weet dat er een redelijke fles wijn achter in de kast staat. Of misschien gewoon een scheut likeur in je koffie? Een beetje kan vast geen kwaad.

Uiteindelijk doe je het niet omdat de ruzies tussen de kinderen steeds verder oplopen. De behoefte aan een neut wordt daarmee niet kleiner maar de kans dat je met de verliezer naar de eerst hulp moet rijden wordt wel steeds groter. Eerst maar even blauwhelmen.

Het was de bedoeling dat ze hoogstens een uur voor een scherm zouden hangen. Inmiddels is het twee uur later en kan je jezelf er niet toe brengen om de confrontatie aan te gaan. Je hebt ieder kind in een koptelefoon weten te praten waardoor er zowaar een soort van rust is ontstaan.

Je overtuigd jezelf dat dit oké is want dan heb jij ook even tijd om te werken en de was op te hangen. Twee emails en een paar natte kleren later zit je boven op je eigen telefoon te scrollen. (Dat TikTok is stiekem nog best wel leuk.)

Tijdens de eerste weken van de eerste lockdown had je je enthousiast verdiept in zelfgemaakt zuurdesembrood en gezonde quiches. Eeeeehhh, ja, dat restje zuurdesem staat ergens dood in een kast te stinken en je vermoedt dat bij de volgende quiche niet alleen je partner maar ook je kinderen subiet een scheiding aanvragen. Niet dat je het ze kwalijk neemt hoor. Eigenlijk waren ze best vies, die hartige taarten.

De patatboer op de hoek kent je van gezicht en gooit vrolijk een familieportie friet in het vet zodra je aan komt lopen. Aardappels zijn een soort groenten toch? Ketchup telt sowieso als fruit.

Het is avond! Na de ruzie om het laatste filmpje, het dwangtandenpoetsen en als je eenmaal de kinderen hun pyjama in geschreeuwd hebt daalt de rust. Eindelijk tijd om die werk emails aan te pakken, en de rest van de was, en de keuken natuurlijk. Maar eerst heel even met dat wijntje op de bank.

Je kijkt op, het is twee uur ’s nachts. Je geeft alle hoop op acht uur slaap op en zombiet naar bed om het hele verhaal morgen over te doen.

The post De lockdown overleven in tien simpele stappen. appeared first on DolleMoeder.