Ik ben al een decennia moeder, maar pas drie jaar de moeder van een dochter. Uiteraard krijg ik als stoere ouder een kind wat van prinsessenjurken en regenbogen houdt, maar dat is toch niet wat ik zo heel verschillend vind aan een meisje.

Tuurlijk, het kleurenpalet is anders maar verder is ze een heerlijk stoer wijf. De grote verandering voor mij zit van binnen.

Zie je, ik ben opgegroeid als meisje (duh) en ik heb een redelijk idee van wat haar te wachten staat. Dat zijn een aantal dingen waar ik me best zorgen over maak. Met mijn twee jongens kwamen de standaard ouder-angsten (doet ie het nog!?), maar totaal onverwacht kwam er met een dochter een volledig nieuw pakket aan dingen om me zorgen over te maken.

Een van die dingen is haar zelfbeeld. Wat gaat ze later van haarzelf vinden? Met name haar lijf. Haar prachtige, sterke, mooie, ontroerende lijf. Zal ze in de spiegel staan en langere benen wensen? Of een paar centimeter minder daar, een paar meer hier? Zal ze, zoals zo veel meisjes, zichzelf zo oneerlijk vergelijken met de gefabriceerde foto’s die ze ziet van prachtige vrouwen?

Ze is nog maar drie, maar ik begin nu alvast met zorgen maken, dan ben ik tenminste goed op stoom wanneer de puberteit langskomt.

Jongens worden vaak sterk genoemd, of slim, of stoer. Meisjes vooral mooi. Zo rammen we er al heel vroeg in wat belangrijk is voor het vrouwelijk geslacht. Ik kan niet helemaal vermijden dat andere mensen mijn dochter mooi noemen, eerlijk gezegd ben ik het met ze eens. Ik probeer er wel een tegenwicht tegen te geven. Als ik complimenten geef, niet alleen aan mijn eigen dochter maar aan elk meisje, let ik er extra op dat ik prestaties benoem en geen uiterlijk. Dat horen ze al genoeg van anderen.

Degenen die ons het dichts bij staan kennen me en doen met me mee. We benoemen liever de gave tekening dan de jurk. Voor haar verjaardag kreeg ze dit boek (ga even kijken, is het totaal waard), een leuk geschreven verzameling van verhalen over sterke vrouwen. Allemaal waargebeurd.

Zo hoort ze nog eens iets anders dan Nijntjes moeder die in de keuken blijft en Katrien Duck die haar leven vult met mode, liefdadigheid en het kiezen tussen twee mannen. (Heb ik jullie al eens verteld over mijn enorme hekel aan de duckstad franchise? Denk maar eens na over de rollenverdeling. Wat doen de mannen, wat doen de vrouwen? Hebben de vrouwen een eigen karakter of zijn Katrien, Minnie en Clarabella eigenlijk onderling verwisselbaar?)

Maar is het genoeg?

Ergens in mijn jeugd had ik het gesprek met mijn moeder dat ik soms veel van mijzelf eis. “Maar ik heb toch nooit hoge eisen aan je gesteld?” riep ze uit. Deed ze ook niet, ze was trots op me wat ik ook deed (of doe). Maar ze heeft altijd wel een topprestatie van haarzelf verwacht.

Kinderen doen niet wat je zegt, kinderen doen wat je doet. Voorleven heet dat en het is zowel nuttig als confronterend.

Als ik invloed wil hebben op het zelfbeeld van mijn dochter, zal ik aan de slag moeten met mijn eigen gedachten over mijzelf. Dat is een stuk lastiger dan de juiste boeken kopen en complimenten geven. Toch is dat wat ik wil uitdragen.

Mijn wens voor al mijn kinderen is dat ze sterk, onafhankelijk en liefhebbend zijn, ook naar hunzelf. Nou, leef dat maar eens even voor…

Ik besef met terdege dat ik niet perfect bezig ben. Maar ik doe mijn best en dat is nu juist het idee. Ook in de zoektocht naar zelfliefde moet ik niet te veel eisen.

Lieve zusters. Of je nu kinderen hebt of niet, er zijn kleintjes om je heen. Jouw zelfbeeld vormt hun wereldbeeld. Ik weet hoe moeilijk het soms is. Zeker als je weer eens geconfronteerd wordt met een perfecte foto van een perfecte doos die op belachelijk jonge leeftijd meer gepresteerd heeft dan jij.

Mocht het helpen; ik hou van je. Van je geest, van je verstand, je fantasie en je lijf. Je bent meer dan goed genoeg, je bent sterk.

Mamma houdt van je. Ik hoop dat ik de wereld een beetje beter voor jou maak dan dat ie voor mij was. Soms ben ik bang voor wat er komen gaat, maar dan bedenk ik me hoe krachtig jij bent en ben ik weer gerust. Jij lust ze rauw!

The post Het zelfbeeld van mijn dochter. appeared first on DolleMoeder.