Nou ja, daar zit je dan, met je overprikkelde kind. Het lijdend voorwerp is in alle waarschijnlijkheid aan het gillen, huilen, rennen of slopen. Want dat doen mensen als ze overprikkeld zijn, ook de kleintjes.

Leuk wel, die hyper-prikkel maatschappij maar jij zit er mooi mee. Jouw overvolle to-do lijst had geen ruimte voor een melt down. En nu? Hoe moet je dit nu weer oplossen?

Eerst even een stap terug. Wat is dat eigenlijk, dat overprikkeld zijn? En doen alleen kinderen dat? (Nee, natuurlijk niet.) Hoe ontstaat zo’n overprikkeld kind eigenlijk?

Computers. Denk even aan computers. Die hebben een bepaalde rekensnelheid. Alles wat je ze aan data voert moet berekend worden en dat gaat nog best snel. Zit wel een maximum aan. Je kan een computer wat meer laten doen dan waar ie voor bedoeld is maar niet veel en niet voor lang. Dan wordt ie warm en uiteindelijk gaat ie stuk.

In deze over simplificatie zijn onze lichamen net computers. Alles wat we zien, horen, voelen, ruiken en meemaken is data die berekend moet worden. Prikkels. Ook wij kunnen dat heel snel en ook bij ons zit er een maximum aan. Te veel prikkels in te korte tijd of constant de verkeerde prikkels geeft overbelasting. Dat kan best even maar net als bij een computer gaat de boel (gelukkig tijdelijk) stuk als het te lang duurt. Dan ben je overprikkeld.

Dat komt er meestal uit als frustratie, boosheid of verdriet. Wat er bij een overprikkeld kind weer uitziet als gillen, huilen, rennen of slopen. En nu zijn we weer bij het begin. Je zit, hopelijk niet in de supermarkt, naast je stekelige kroost en probeert heel hard om niet zelf mee te huilen.

Zorg eerst dat je het gedrag ziet als een noodsignaal. Je kind is geen monster, groeit niet op voor galg en rad en jij bent geen slechte ouder. Gefeliciteerd, je kind is een mens en mensen hebben soms een melt-down. Het is onze taak als ouder om onze kroost daar doorheen te begeleiden totdat ze het zelf kunnen.

Het volgende is een lijst van dingen die je kan doen met je overprikkelde kind. Die lijst is verre van compleet en niet alle suggesties werken voor iedereen. Jij kent jouw familie, jij bent de expert, ik geef alleen wat advies aan je oververmoeide hoofd.

Ga naar buiten! Als het maar enigszins kan is buiten de beste plek voor een overprikkeld kind. Liefst ergens waar het groen is. Bos, grasveld, modder. Niet te veel andere kinderen en geen dingen die stuk kunnen. Peppa had gelijk, spingen in een modderige plas is goed voor je.

Vestibulair bewegen. Dat wil zeggen, bewegingen waarbij je evenwichtsorgaan gaat werken. Denk, trampoline, schommel, wobbelplank, heen en weer wiegen (kan al knuffelend), touwtjespringen, op een wiebelbal zitten, yoga, stoeien en nog veel meer. Tip van mij, wacht niet tot je een overprikkeld kind hebt maar bouw wat vestibulair bewegen in elke dag. Doe zelf ook eens mee want ik durf te wedden dat jij ook wel wat prikkels kwijt kan.

Voetbal over trappen. Ja, of gooien, of een frisbee. Verzin het maar. Iets met schoppen of gooien zonder regels of ander ingewikkeld gedoe.

Dansen. Zet muziek op, niet jouw plaatje maar laat je kind kiezen. Ga uit je dak, geef de buren iets om naar te kijken. Dans!

Knuffelen! Een stevige knuffel die diepe druk geeft. Als je dan ook nog eens gaat wiegen ben je helemaal goed bezig. Ideaal om een kind uit de gillende nood te halen.

Gebruik de Regenboog trap of een andere geleide meditatie. Niet voor elk kind, maar werkt als een trein voor de hooggevoelige, teruggetrokken medemens.

Tactiel spel. Iets wat fijn voelt. Rijst in een bak en dan blind de knoopjes er uit halen, Kinetisch zand, klei. Van die dingen waar je graag je handen in steekt.

Glitters kijken. In water of met een lampje er op. Hypnotiserend glitter speelgoed.

Bellen blazen. Ik ben zo’n voorstander van bellen blazen. Ik weet, het klinkt te simpel om waar te zijn. Stiekem is bellen blazen een geweldige combinatie van ademhalingsoefening. (Lange uitademing) en loslaat oefening. (Samen kijken hoe de bellen wegvliegen.) Voor het fantasierijke kind kan je zelfs je zorgen in een bel blazen en samen uitzwaaien.

Er zijn nog honderden manieren om prikkels te verwerken. Wat ze allemaal gemeen hebben is een element van Ademhaling, Beweging en/of Connectie. (Zie je hoe mooi die uitkomt? Ben ik trots op joh.) Als het maar simpel, laag technologisch en leuk is. (Niets mis met een filmpje kijken om uit te rusten maar prikkels verwerk je er niet mee.)

Experimenteer, probeer uit, kijk maar wat er voor jullie werkt. Wat ik al zei, jij bent de expert wat jouw eigen gezin betreft.

Kinderen zijn nog best vaak overprikkeld. Wat ik al zei, hyper prikkel samenleving en hersenen die daar niet op gemaakt zijn. Maar weet je wat kinderen ook zijn? Spiegels. Hele goed spiegels.

Kijk in dit verhaal ook eens naar jezelf. Hoe staat het met jouw prikkelverwerking? Welk effect heeft het op je kinderen als jij je weet te ontdoen van jouw stekeligheid? Ik weet dat het ontzettend moeilijk is om voor jezelf te zorgen in een gezin. Soms is het niet anders (en alleen dat besef al kan helpen) en soms kan je een hele creatieve manier verzinnen om lief te zijn voor jezelf zonder dat het ten koste gaat van je kinderen. Samen op de schommel bijvoorbeeld, of met z’n allen uitwaaien op het strand. (Maar hou het simpel! Je bent er niet om een perfecte dag te verzorgen. Prima is goed genoeg.) Oeh! Of koekjes bakken, heel lang het deeg kneden (tactiele activiteit) en daarna alles rauw opeten (wel vegan koekjes hè, die zijn veilig) want dat is veel leuker dan op de oven letten.

The post Hoe help ik mijn overprikkelde kind? appeared first on DolleMoeder.