Met de auto naar school.
Hallo allemaal, hoi, eeehh, ik ben Charly en ik ben nieuw in de groep. Ik, ehhh, ik moet wat bekennen. Tja, ik, eh, ik ben een slechte ouder want, eeehh, nou ja, ik breng mijn kinderen met de auto naar school.
(que verontwaardigde geluiden.)
De oer Hollandse ouder.
Het hoort bij onze cultuur, dat fietsen. Zelfs de minister president koerst op zijn hippe herenfiets naar het binnenhof. Niets Hollandser dan de verwaaide moeder die haar kroost in een kekke tweewielparade afzet op het schoolplein. Lopen of fietsen, dat zijn de acceptabele opties voor de ouder der lage landen.
Nou ja, er zijn natuurlijk wel wat uitzonderingen. Het verdient niet de voorkeur maar als vader in een pak kan je er nog net mee wegkomen om in een dikke auto aan te rijden, snel de kids te droppen en door te zoeven naar een vergadering. Kijk de belangrijke meneer nog even een priotje maken van zijn nageslacht! Hoe betrokken!
Ik val totaal buiten al die categorieën overigens. Omdat ik min of meer mijn eigen tijd in kan delen heb ik niet zo heel vaak haast om weg te komen bij dat schoolplein. Toch kom ik meestal die auto niet eens uit.
Ik als auto ouder.
Bij ons gaat het als volgt. Veruit de meeste ochtenden haast ik mijn kroost onze ietwat afgetrapte auto in. Dan rijden we ongeveer tien minuten (als de lichten een beetje mee zitten) naar het irritant smalle weggetje voor de school. Aldaar wens ik de boel een goede dag om na het dichtknallen van de deur weg te slalommen om de ouders heen die wel braaf aanfietsen.
Het ophalen is niets beter. Als ik het goed uitmik kom ik net een beetje laat zodat de grootste drukte voorbij is en mijn kinderen zo, hup, vanuit het schoolplein de auto in springen. U-bochtje en karren terug naar huis. Joh, ik zie weken achter elkaar die hele school amper van binnen.
Overigens wonen we niet zodanig ver weg dat het fietsen onmogelijk is. Kwartiertje trappen hoogstens. Niet heel dichtbij maar best te doen. Oh nee, ik heb echt geen goed excuus. Nou ja, behalve eentje:
Dit is het beste voor mijn familie!
Ja, ik zou ook liever fietsen. Ik kan de beweging en het buiten zijn best gebruiken en benzine is duur man. Maar fietsen kost meer energie dan ik en de kinderen over hebben. In die auto is het meestal nog best gezellig. In ieder geval een stuk beter dan al scheldend een kind te motiveren om toch in vredesnaam een beetje door te trappen!
Ik zie je, Kritische Karen.
Niet dat ik geen commentaar vang hoor. We zijn lekker hard voor elkaar in onze oordeel maatschappij. Ik zie de Kritische Karen en de Hekelende Henk al staan. Gazellefiets aan de hand maar nog even een woordje aan het wisselen met elkaar over de aankomende ouderraad vergadering. Super dat jij er tijd en energie voor hebt. Ik niet.
Een keer in de zoveel tijd gaat er via social media het een of andere opinie stuk rond. Iets over kinderen met voetjes en lekker fietsen naar school. Of een ander onzin verhaal wat ouders aanspoort om toch vooral meer te doen. Meer buiten, meer bewegen, meer eten, meer lezen, meer spelen, of gewoon meer zijn. Want je zou toch maar eens gewoon een mens zijn. Een mens wat in kloteomstandigheden een taak probeert te doen die origineel ontworpen is als groepsproject. (Kinderen opvoeden dus, iets wat je eigenlijk met een stam hoort te doen.)
Eerst het systeem, dan het individu.
Zomaar een radicaal ideetje hoor. Als we nu eens, in plaats van zo idioot kritisch te zijn op ouders, eerst eens het systeem gingen aanpakken.
Dat we met z’n allen gaan beseffen dat het zo niet kan, dat niemand dit volhoudt. (Nee, ook jij niet Karen! Die fles wijn elke avond zegt genoeg.) Dat we de maatschappij aanpassen zodat ouders niet meer in een onmogelijke spagaat getrokken worden.
Als ik genoeg hulp, slaap en tijd voor mijzelf heb dan kunnen we nog eens praten over dat fietsen. Lijkt me best gezellig….met mooi weer.
The post Met de auto naar school. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Laat een reactie achter
