Nu wil ik een alternatief bieden voor ouders van een prikkelgevoelig kind. In tegenstelling tot RRR is deze aanpak vanuit de natuurlijke behoeftes van het kind ontworpen. Zo kost het minder energie en wordt de band tussen ouder en kind sterker.

Goed, zit je dus op de bank met je prikkelgevoelige kind. Waarschijnlijk is dat een flink jonge baby en is een van jullie dus ook net bevallen. Ook heel waarschijnlijk is dat eerdergenoemd prikkelgevoelig kind al een tijdje flink huilt. Oftewel, naar alle waarschijnlijkheid ben je nogal moe. (En nu zeg ik het even heel voorzichtig)

Net als met slaapproblemen   is stap 1 dus slaap. Regel slaap. Neem beide vrij en slaap om de beurt, vraag familie om een middag oppas en ga naar bed, huur iemand in. Dit is echt belangrijk. Doe dit meer dan een dag, beter nog, doe dit structureel.

Nadat je uitgeslapen bent kan je aan de slag. Ik ga hier wel uit van een kind wat verder gezond is en geen pijn heeft. Allergieen, geboorte trauma’s, Kiss-syndroom   en andere fysieke oorzaken kan je beter eerst uitsluiten. Het is nogal zielig om eindeloos met een kind te gaan prutsen wat uiteindelijk vooral pijn blijkt te hebben.

Daarmee bedoel ik zowel dat groene spul om je heen als onze eigen biologische afkomst.  Onderzoek heeft aangetoond dat in de natuur zijn stress reduceert. We voelen ons beter, rustiger, kalmer. Wacht niet op mooi weer en ga naar buiten, elke dag, zoveel mogelijk. Een echt bos is geweldig, maar al het groen voldoet.

Denk ook eens na over wat een baby vanuit onze biologie nodig heeft en verwacht. In de buik weet een kleintje nog niets van onze moderne tijden. Alle instincten en de verwachtingen die daarmee komen zijn gevormd in onze oertijd. Borstvoeding is een groot deel daarvan. Mocht dat niet gelukt zijn, overweeg dan eens te  relacteren of donormelk te geven.

Verder hadden we in de oertijd geen: kunstlicht, chemische luchtjes, kunstmatige kleding, bewerkt voedsel, moderne geluiden, tv enz enz. Niemand verwacht dat je in een grot gaat wonen, maar kijk eens wat er wel kan. In de avond het licht dempen, je deo en parfum weglaten, puur eten en de tv uit laten is wellicht best haalbaar. Het is allemaal maar tijdelijk hè. (Tenzij het bevalt. Joh, voor je het weet sta je in een thuisgesponnen jurk je eigen groenten in te maken.)

Van alle verwachtingen die een baby heeft is de nabijheid van een ouder wel de belangrijkste. De eerste maanden heeft je kleintje eigenlijk constant contact nodig met een ouder of verzorger. Dit kan je bieden door samen te slapen, liefst in hetzelfde bed (kijk hier hoe dat veilig kan) en door te dragen in een doek of ergonomische drager. Wees niet bang om je kindje het grootste deel van de dag te dragen. Dat is helemaal prima en de absoluut beste manier om prikkels te reduceren. Weet je, eigenlijk verdient dit meer aandacht dan het midden van een alinea. Een moment…

Daar. Da’s beter. Groot bijkomend voordeel is dat je zo makkelijk enthousiast bezoek kan weren (je kindje kan niet zomaar opgepakt) en je en heel goed excuus hebt om heul veel doeken en dragers te kopen. (Zoals deze ….en deze …oh, en deze en deze )

De grootste veiligheid voor een baby zijn fysiek en emotioneel aanwezige ouders. Dat laatste hoef je niet enorm moeilijk mee te doen, maar als er bij jou of je partner nog dingen spelen is dit misschien het moment om daar mee aan de slag te gaan. Ruzie, onrust en spanning is niet chill nu.

Maar veiligheid is ook voorspelbaarheid.

Ha! Komt ie toch, die ene R van Regelmaat. Hahahahaha! Ik wist het wel!

Eeehh, nee. En wie ben je eigenlijk? Wat doe je hier? Wegwezen!

Voorspelbaarheid betekend niet je kind in een kunstmatige routine dwingen, maar rituelen, dat je de dingen vaak hetzelfde doet. Zo wordt de wereld herkenbaar voor een kind. Kies bijvoorbeeld een liedje en zing dat vaak en op dezelfde momenten. Een troost- en slaapliedje kan heel fijn werken. Ik zeg zelf tijdens het verschonen altijd hetzelfde versje op. Dat helpt. Weggaan kan ook met een ritueeltje, thuiskomen ook.

Probeer ook bepaalde situaties te mijden. Drukke bijeenkomsten en veel vreemde mensen. Een overprikkeld kind kan een prachtig excuus zijn om onder alles uit te komen. (“Sorrie tante, ik zou graag op de bingo middag komen, maar helaas, de baby trekt dat niet”) En ja, soms moet je ook dingen opgeven die je graag zou willen. Niet altijd leuk, maar daarna thuis zitten met een krijsend kind is dat ook niet.

Mocht dit als veel klinken, het valt echt mee. Het komt neer op: slinger je kind in een draagdoek, ga wandelen en slaap samen. Hou het simpel, want dat is nu juist wat je kleintje nodig heeft.

Het wordt beter, dat beloof ik. Vaak duurt het maar een paar maanden, en als het toch langer is, je went er aan, je wordt er goed in. Heel veel succes!

The post Natuur, Nabijheid en Veiligheid appeared first on DolleMoeder.