Rokende ouders zijn tegenwoordig het toonbeeld van onverantwoordelijkheid. Met een peuk achter de kinderwagen of naast de speeltuin, als rookvrije ouder is het heel makkelijk om te oordelen. Ze doen iets wat de gezondheid van hun kind direct benadeeld. We weten allemaal dat je behoort te stoppen zodra de kinderwens de kop op steekt. Stoppen met roken is natuurlijk heel makkelijk en iedereen die dat niet kan wordt ervan verdacht toch niet zo heel veel van de kleine spruit te houden. Of in ieder geval, niet zoveel als jij geeft om jouw nageslacht.

Het is ook opvallend een klassending. De zogenaamde hoge klasse staat zich moreel superieur te voelen met tas vol bio groenten in de hand tegenover de ‘laagopgeleide’ (wat een rot term) ouder die naast de goedkope buggy een peuk op steekt. Zo heel ver zat Aldous Huxley er toch niet naast.

Laten we wel wezen; iedereen weet dat roken slecht is en dat roken in de buurt van kinderen nog slechter is. Ik ga dat vandaag niet goed praten. Het is absoluut belangrijk voor kinderen om zo rookvrij mogelijk op te groeien.

We weten steeds meer over de schadelijke gevolgen van sigarettenrook. Ooit dachten we zelfs dat het gezond was. Toen dat het alleen de roker schaadt. Nu weten we wat tweedehandsrook en tegenwoordig zelfs wat derdehandsrook is. Het komt er op neer dat er geen veilige manier is om te roken. Niet voor jezelf, niet voor je kinderen en niet eens voor de mensen die na jou in je huis wonen. Rook blijft hangen en doet schade.

Hoeveel ouders er roken is moeilijk te zeggen. In 2014 gaf 11% van ouders toe in huis te roken, maar dat zegt niets over de buitenrokers en de stiekemrokers. Maar weet je wat ik echt mis? Een onderzoek naar de motivatie van rokende ouders. Niemand lijkt ze te vragen waarom. Er is een impliciet oordeel dat rokende ouders het doen omdat ze nu eenmaal verslaafd zijn en ze niet beter weten, of niet de wilskracht hebben om te stoppen. Volgens mij klopt daar iets niet.

Als ik een rokende ouder zie probeer ik me altijd af te vragen wat het alternatief is voor ze. En dan bedoel ik geen e-sigaret of zelfhulp boek. Er is een reden dat ze roken en eerlijk gezegd, als het de keuze is tussen een woedeaanval tegenover je kind of een peuk, dan kan ik de peuk best begrijpen.

Ik denk dat je heel redelijk mag aannemen dat elke ouder die rookt echt wel weet dat het schadelijk is. Verder kan je er ook vanuit gaan dat ouders over het algemeen het beste voor hebben met hun kinderen. Ik denk dat het eerder onvermogen is dan onwil. Dat het roken, of wat dat betreft welke verslaving dan ook, een manier is om om te gaan met de omstandigheden waarin ze leven. Dat zomaar de sigaretten weg doen leidt tot gedrag wat nog schadelijker is. Een roker rookt ook niet voor de lol.

Begin eens met dit stuk te lezen. Kort door de bocht: verslaving gebeurt omdat we te weinig connectie hebben, wat ook meteen de oplossing is….nou ja…bij ratten dan. Bij mensen is alles ingewikkeld, maar het komt op hetzelfde principe neer. Als je iemand wil helpen met welke verslaving dan ook; zoek connectie. Wees een stamlid.

Jammer genoeg is dat met rokende ouders juist het tegenovergestelde van wat we doen. We oordelen en isoleren. We leggen de last volledig op de schouders van iemand die al te veel draagt in plaats van de oorzaak in de groep te zoeken.

Voor alle duidelijkheid (en opvallend dat ik de behoefte om dit te zeggen niet kan weerstaan); ik rook niet. Ooit wel gedaan hoor, maar al jaren niet meer. Toch weet ik wel hoe het is, niet willen roken maar weten dat het alternatief slechter is. En als we eerlijk zijn weten we misschien allemaal wel hoe dat is. Niet per se die stomme sigaretten, maar wel die keuze. De keuze tussen kwaad en erger.

Het allerlaatste wat een ouder, nee, een mens, die probeert te leven met het minste kwaad nodig heeft is een oordeel. Met een beetje begrip, een arm om een schouder en een goede pot thee komen we een heel stuk verder.

Verder lezen?

Zijn we telefoon zombies geworden?

Vijf dingen die je een ouder kado kan doen in plaats van badschuim.

The post Rokende ouders: oordeel of begrip? appeared first on DolleMoeder.