Samen slapen met je kind; tips voor het co-slapen van een co-slaap moeder.

DolleMoeder • 16 januari 2019

samen slapen co-slapen co-slaap Co-slapen, samen slapen, bed delen, kamer delen, hoe je het ook noemt, het is natuurlijk gedrag. Al onze voorouders hielden hun jongen dichtbij in de nacht. Alleen de moderne, Westerse mens is op het rare idee gekomen om jonge kinderen op een andere kamer te leggen op hun meest kwetsbare moment.

Maar goed. Je bent dus een hippie ouder (ja, of gewoon niet, iedereen kan samen slapen) en je wil samen met je kindje slapen. Hoe dan? Het beeld van het wiegje op de prachtig ingerichte kinderkamer kennen we allemaal wel maar andere voorbeelden zijn er amper, zeker niet in de positieve zin.

Mijn dochter slaapt bij mij in bed, vanaf haar eerste nacht. Ze wordt straks vier en ik vind het nog steeds prima zo. Op een dag wil ze haar eigen kamer en dan ga ik haar nog missen ook. Omdat een kamer delen, ofwel roomsharing, vrij makkelijk te bedenken is (kwestie van het bedje de juiste kamer in duwen) wil ik vandaag vooral praten over een bed delen, ofwel bedsharen. Leuk theoretisch concept maar hoe pak je het nu aan?

Let op de veiligheid.

Anders dan allerlei enge reclamecampagnes je vertellen kan je heel prima en heel veilig je kindje bij je in bed laten slapen. Naast de moeder is de meest veilige en instinctieve plek voor een pasgeboren baby. Moet je alleen wel even op een paar dingetjes letten.

Moderne bedden zijn namelijk niet gemaakt met de veiligheid van een baby in het achterhoofd. Fluffy kussens en donzige dekbedden kunnen gevaarlijk zijn. Kwestie van even aanpassen dus.

Hier , hier en hier vindt je informatie over hoe het veilig moet. Dat is een hoop en daar moet je misschien niet al te moeilijk over doen. De belangrijkste (in mijn mening) zijn:

  • Geen verdovende middelen.
  • Onder een deken ipv een dekbed slapen.
  • Geen onnodige en fluffy kussens maar een enkel, stevig hoofdkussen per volwassene.
  • Iedereen in het bed weet dat het kind er is.
  • Geen draadjes, snoertjes of andere dingen die om een nekje kunnen draaien.
  • Borstvoeding geven.

De rest hangt af van je omstandigheden. Lees alles, wees bewust maar ga nu niet ontzettend stressen omdat er een mini detail niet exact klopt.

Koop of maak een groot bed.

Je hebt een groot bed nodig. Groter dan je denkt. Met een vers frummeltje kan je nog wel op een eenpersoons oppervlak samen slapen maar al snel gaan ze als een zeester plek liggen innemen.

Tachtig centimeter per persoon is een mooie richtlijn. Dan kom je dus op een bed van bijna twee en een halve meter voor drie mensen. Ik moet zeggen dat wij met z’n drieën op twee meter slapen en dat gaat prima.

Het komt er op neer dat je bed bijna niet te groot kan zijn. Ruimte is zo belangrijk om een beetje aan je slaap te komen. Een aanzienlijk deel van de samen slaap problemen die ik tegenkom zijn op te lossen met een groter bed.

Ben je geen rijke stinkerd die een eigen bed kan laten bouwen? Een grondbed of een bed op pallets werkt prima en is relatief goedkoop. Twee matrassen kan ook maar claim dan het grote matras voor moeder en kind. De partner kan er op een kleinere bij.

Hoe doe je dat met seks?

Je hebt bijtjes, en bloemetjes en als die samenkomen wanneer een mamma en een pappa heel veel van elkaar houden komt er een ooievaar en dan zit er een kindje in de kool.

Oké, flauw. Nu even serieus. Wat doe je als je zowaar weer wat energie hebt om elkaar eens leuk aan te kijken maar er ligt een kind in je bed?

De rest van het huis. Bank (denk daar maar eens aan als je op bezoek gaat bij co-slapende ouders), douche, wasmachine, keukentafel. Seks kan overal. Ook in je eigen bed.

Ja, komt ie. Altijd lekker controversieel. Je kan best seks hebben op bed terwijl je baby er ook in slaapt. Gewoon de andere kant op schuiven en zachtjes doen. Het hoeft niet, je moet je er comfortabel mee voelen, maar er is niets inherent mis mee. Baby’s hebben de neiging er prima doorheen te slapen (zal het zacht bewegen van het matras zijn) en worden ze wakker, dan stop je gewoon. Er is een leeftijd waarop het misschien niet meer handig is maar dat voel je wel aan.

De grote boze buitenwereld.

Samen slapen met je kind is normaal, instinctief, veilig en gezond. Helaas hebben mensen daar nog wel eens een andere mening over. Een tijd geleden hadden we het rare idee dat het beter is voor kinderen om niet al te gehecht te zijn aan hun ouders. Daar kweek je namelijk lekker loyale en gevoelloze burgers mee. Een eigen kamer voor de baby is daar een hardnekkig overblijvend symptoom van.

Je zal wel eens wat vervelende opmerkingen krijgen van ouderwetse familie, vrienden of zelfs dokters. Vooral die laatste horen beter te weten, maar goed, oude gewoontes blijven soms lang nadat ze ontkracht zijn hangen.

Jouw kind, jouw keuze. Bedenk dat een ander het niet hoeft te begrijpen of goedkeuren, alleen respecteren. Iemand die jouw keuzes niet respecteert is niet niet iemand die in jouw leven thuishoort.

Samen slapen op vakantie.

Dat je dus thuis je slaapkamer hebt ingericht zodat alles baby en kind veilig is betekend niet dat het overal zo is. Soms ga je op vakantie of logeer je ergens, en dan?

Dan doe je je best. Vraag van te voren naar de situatie. Hoe zien de kamers en bedden er uit? Vertel wat je nodig hebt maar blijf redelijk.

Op veel vakantie adressen kan je de matrassen op de grond leggen en de bedden aan de kant zetten. Goed klem leggen om schuiven te voorkomen. Moeder en kind kunnen samen in het grote bed terwijl de partner in een eenpersoons bed ligt. Gaat je relatie echt niet kapot van, die vent kan wel een paar nachtjes zonder je. Oh, en neem je eigen deken mee.

Kamperen is lastiger. Een luchtbed of matje is niet ideaal maar een matras mee wordt moeilijk. Doe je best. Het gaat toch niet perfect zijn, dus ga voor zo goed mogelijk en slaap waaks die paar nachten. Neem nog steeds je eigen deken mee.

Co-slapen met een ouder kind.

Al die regels en het gedoe omtrent veiligheid gelden eigenlijk voor de eerste twee jaar. Daarna…eeehh, is er weinig advies eigenlijk. Het leven met een peuter is al zwaar genoeg dus na de twee kan je wat relaxter doen. Dekbed weer terug, knuffeltje mee. Ik zou er nog steeds niet dronken naast gaan liggen maar voor de rest kan je de situatie wel inschatten. Je hebt dan ook al twee jaar ervaring.

Verder wil ik je vooral meegeven dat grotere kinderen snurken, schoppen, op je kruipen, ’s ochtends op je hoofd springen en er vooral heel schattig uitzien als ze slapen.

Co-slapen met een ziek kind.

Dan bedoel ik met ziek vooral kots. Wat doe je met kots in je bed? Opruimen. Ja, lullig maar wat kan je anders.

Ik leg altijd een grote handdoek onder ons. Instoppen als dat kan. Die kan je relatief makkelijk wegtrekken en vervangen voor de volgende. Een stapel kleinere handdoeken binnen handbereik zijn ook heel handig. Je zal zien dat je binnen no time een soort zesde zintuig hebt voor naderende kots. Voor je het weet schiet je wakker om er nog net op tijd een handdoek onder te duwen. (Emmers werken niet bij kleine kinderen.) Als het ochtend is gooi je de hele stinkende stapel in de wasmachine, extra heet wassen en je bent klaar voor de volgende nacht.

Oh, en koorts. Als je kind koorts heeft kan je gewoon tegen elkaar aan slapen. Sterker nog, huid op huid is dan juist goed. Jouw lichaam normaliseert de temperatuur van je kindje dan wat.

Het einde van het avontuur.

Dan de hamvraag; hoe krijg je je samen slapende kind ooit in een eigen bed. Want het is algemeen bekend dat als je je kind eenmaal bij je in bed laat, dat kleine monster er nooit meer uit wil. Je zal mee moeten verhuizen naar de universiteit en een extra grote studentenkamer aan moeten vragen.

Samen slapen stopt vanzelf. Echt waar. Alle min of meer gezonde kinderen willen volwassen en zelfstandig worden. Dat doen ze helemaal vanzelf. Het is niet nodig om ze vroegtijdig uit het nest te schoppen.

Wil je toch een klein zetje geven? Koop dan een ontzettend gaaf eigen bed. Liefst samen uitzoeken met heel cool beddengoed. Zet het samen neer, richt de boel mooi in en wacht af. Ze gaan er vanzelf in liggen.

 

Verder lezen?

Naam

Reactie

Laat een reactie achter

door DolleMoeder 25 februari 2022
Ik ben ondertussen zo goed in scheiden dat ik een handboek kan schrijven. Dus, eehhhh, bij deze, mijn handboek voor scheidende ouders. Of nou ja, stukje nuance; dit is het eerst deel. De inleiding waarin ik nooit gedacht had op te kunnen scheppen over mijn praktijkervaring met scheidingen. Voor relatie advies moet je duidelijk niet […] The post Handboek scheiden; waarom zou je naar mij luisteren? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 december 2021
Zelfzorg. Ofwel, de eeuwige dooddoener: “Zorg je wel goed voor jezelf?” Bah!, Bah! Bah! Ik heb zo’n ontzettende klerehekel aan die vraag! Alsof je op je tandvlees loopt omdat je er gewoon even niet aan dacht om voor jezelf te zorgen! “Oh ja, da’s waar ook, laat me even alle stress uit zetten en een […] The post Zelfzorg met een zorgenkind. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 22 oktober 2021
Genderneutraal opvoeden is een ‘hot topic’. Ineens, of eigenlijk niet zo ineens, hoor je het overal, inclusief wat stevige kritiek. Want mogen meisjes nog wel meisjes zijn? En moeten jongens nu verplicht met poppen spelen? Mag je je kind nog wel gewoon Henk of Marietje noemen? Kort antwoord; het valt allemaal wel mee. Voor het […] The post Genderneutraal opvoeden, wat moet je daar nou weer mee? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 24 september 2021
Een geboorteplan. Met mooie picto’s of lieve tekst is het een fijne plek voor al je bevalwensen. Ja, of niet. Ik moet jullie iets bekennen; ik ben anti geboorteplan en zeer anti bevalwensen. Had je vast niet van me verwacht. Maar geef me even, dan zetten we samen het hele idee van een geboorteplan op […] The post Hoe schrijf je een geboorteplan? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 augustus 2021
Er is weer een opleving in de discussie rondom het zogenaamde transgender gevaar. Ja, of we noemen het gewoon transfobie. We krijgen dit keer nieuwe smaakjes, vooral een weerstand tegen veranderende taal. Het idee dat genderneutraal of inclusief taalgebruik iets doen met de oude, voor veel mensen belangrijke, termen. Ook gaan de klassieke verhalen rond, […] The post Ontmoet het transgender gevaar. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 juli 2021
Toen mijn mannelijkheid, nu een dikke twee jaar geleden, met geen mogelijkheid terug de kast in te proppen was, zette ik me, naast alle mooie vooruitzichten, ook schrap voor enige discriminatie. Dat was niet voor niets. Ik ben ontzettend trots op mijn geweldige, liefhebbende en steunende omgeving maar dat hele trans zijn is niet allemaal […] The post Nee Karen, kinderen van transgender ouders zijn niet zielig. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 15 juni 2021
Als je een zorgenkind hebt, een anders-dan-anders kind, herken je misschien de paniek die je voelt bij de zoveelste afwijzing, het volgende overleg of de keer op keer uitgesproken ‘zorgen’ die iedereen heeft. Leuk wel, zo’n extra stukje trauma. Een systeem ingesteld op afwijzing Laatst bracht ik mijn dochter naar de opvang. Kneiterleuke plek trouwens, […] The post Constante afwijzing; Hoe ouders van een zorgenkind in de stress schieten. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 april 2021
Als we denken aan een typische autist dan denken we vaak aan een kind of volwassene die rare, herhalende bewegingen maakt. Heen en weer wiegen bijvoorbeeld, of met de handen fladderen. Dat bewegen wordt stimmen genoemd en daar wil ik vandaag over praten. Om maar meteen met de deur in huis te vallen; iedereen stimt. […] The post Ik stim, jij stimt en wij stimmen allemaal! appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 19 maart 2021
Er zijn behoorlijk wat ouders in nood de laatste tijd en dat vind ik behoorlijk begrijpelijk. Kinderen opvoeden is niet makkelijk. Ha! Dat was een inkopper, en een understatement. Kinderen opvoeden is een taak voor ongeveer zes volwassenen (heb ik uitgerekend, lees maar! Je bent niet gek, je bent gewoon met te weinig.) dus het […] The post Ouders in nood; Help ik verzuip! appeared first on DolleMoeder.
Meer posts