Kinderen zijn veel werk. Echt onredelijk, idioot veel werk. De ARBO moet niet langskomen, zeg maar. Gelukkig komen kinderen met een ingebouwde pauze functie. De zogenaamde dutjes stand. Tijdens zo’n dutje kan je voorzien in de eigen behoeften die je al zo lang hebt uitgesteld. Plassen, bijvoorbeeld. Naar de wc gaan met een kind is lastig en meestal gebruikt je blaas het rustmoment van een in slaap vallend kind om je er dringend aan te herinneren dat een toilet bezoek gewenst is.
Ik ga er nu van uit dat je kind al tukt en zoals het een goed kind betaamd als een octopus gedrapeerd ligt over jouw lijf. De druk in je blaas wordt hoger en hoger dus het is tijd voor actie.
Het eerste jaar is wegsluipen een oefening in onzinnigheid. Baby’s worden geboren met een mamma radar die afgaat zodra je een meter weg bent. Na een jaar zijn de batterijen op en maak je een betere kans.
Investeer in de tussentijd in een stapel goede boeken en luiers voor volwassenen. De ironie van je plas ophouden in het eerste jaar na een bevalling ontgaat je niet. Dit is een mooi moment om te concluderen dat een eventueel spiritueel opperwezen toch geen vrouw kan zijn.
Lees alle wetenschappelijke lectuur die je kan vinden over de slaapfases van kinderen. Met name over het herkennen van diepe slaap. Elk snurkje verdient een diepgaande analyse. Je hebt ooit eens iets gehoord over tien minuten na het in slaap vallen, maar vanaf welk exact punt moet je dan tellen?
Overweeg de aanschaf van een EEG machine met bijbehorende arts om de resultaten en interpreteren. Zoek op je telefoon of die machines ook in de kleuren van jouw interieur komen. Lach om jezelf omdat je denk dat je nog een gecoördineerd interieur hebt. Jouw kleuren zijn nu Disney en etensresten.
Stuur boze berichten via je telefoon naar je nutteloze huisgenoot (aka, je partner) dat iedereen stil moet zijn! Hoe durft hij rond te lopen!
Uiteraard leest hij zijn berichten niet omdat hij wel vrij kan bewegen en een leven heeft. Misschien was die experimentele fase tijdens je studie zo gek nog niet en had je lesbisch moeten worden. Een vrouw zou je begrijpen! Maak een account aan op een datingsite voor vrouwen voordat je onzeker wordt over je lesbische marktwaarde en alles snel weer wist.
De arm waar het hoofd van je slapende kind op ligt heeft nu geen gevoel meer. Je smartphone is uit je lamme vingers gevallen. Je ontkomt niet meer aan een bevrijdingsactie.
Millimeter voor millimeter bevrijd je het dode gewicht van je arm. Verbaast kijk je naar de hoek die je schoudergewricht schijnbaar kan maken. Verbijt de pijn.
Je arm is los! De vrijheid ligt binnen handbereik. Door je bewegingen is het ademhalingspatroon van je slapende kind wel veranderd. Nu moet je geduld oefenen en blijven zitten tot de diepe slaap weer terug komt.
Zonder geluid masseer je je bloedeloze ledemaat weer tot leven. Waar was je smartphone ook al weer?
Je telefoon gaat af! Intern scheldend vis je het ding onder je billen vandaan en zet je het snel op stil. Had je uiteraard eerder moeten doen, maar daar gaat het nu niet om. De beller vervloek je naar het diepst van de hel. (Ook wel bekend als de ballenbak bij een fastfood restaurant.) Wie belt er dan ook nog tegenwoordig! Stuur gewoon een mail of een appje!
Je slapende kind heeft niet gereageerd op het geluid of je paniekerige bewegingen. Je hebt hoop.
Met de uit hoge nood geboren behendigheid van een ninja rol je onder je kind vandaan. Geluidloos wring je je lijf in onmogelijke hoeken om weg te komen. Een langzame maar constante beweging is cruciaal hier. Als deze stap succesvol is komt je slapende kind zacht op het matras terecht terwijl jij met een gedempte bonk op de vloer eindigt.
Het is nu heel belangrijk om niet meteen op te staan! De stroomloze mamma radar probeert nu af te gaan en kan werken op de kinetische energie van jouw bewegingen. Voor de derde keer wacht je op het terugkomen van de rustige ademhaling.
Gebruik dit moment om je blaas moed in te spreken. Je bent er bijna.
Nu moet je muisstil je weg vinden door het doolhof van kinderspeelgoed en krakende vloerplanken. Panisch probeer je te bedenken of er piepknuffels op de grond liggen. Voetje voor voetje kom je steeds dichter bij de deur.
Kijk uit voor de Duplo. Als je er toch op staat laat dan je tranen vrij lopen terwijl je de schreeuw van ellende stevig binnenhoudt.
Je hebt het gehaald! Je bent de deur door en de gang uit! Race naar de wc en vier je overwinning met het geklater van je opgeluchte bekkenbodemspieren.
Als je woonkamer weer inloopt zie je de klok. Je hebt nog exact een kwartier voordat je kind met mechanische precisie wakker wordt. Je neemt je heilig voor om in die vijftien minuten iets nuttigs te doen. Verander van gedachten. Zet thee.
Verder lezen?
The post Wegsluipen van je slapende kind in tien eenvoudige stappen. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Dankjewel voor je reactie!