Blogopmaak

Boek: The Power.

DolleMoeder • 23 december 2017

Een tijdje geleden werd mij het boek “The Power” door Naomi Alderman aangeraden. En met “aangeraden” bedoel ik dat een of ander social media algoritme dacht dat ik een dystopische , feministische roman wel kon waarderen.

Nu hebben die algoritmes lang niet altijd gelijk, maar dit keer absoluut wel. The Power is een fascinerend boek wat heerlijk wegleest en je achterlaat met een aantal diepe vragen over onze maatschappij.

Samenvatting.

Vrouwen over de hele wereld komen er in korte tijd achter dat ze, via een nieuw orgaan, elektriciteit uit hun handen kunnen schieten. Heel snel heeft vrijwel elke vrouw dit overwicht over mannen, waardoor de machtsbalans verschuift. Een revolutie is het gevolg waarbij in hoog tempo nieuwe wereldmachten en een nieuwe religie ontstaan.

Via een raamvertelling volgt het boek een jonge vrouw die een heilige wordt, een jonge man die journalist wordt, de dochter van een maffiabaas die haar kracht vindt en een vrouw die politieke macht verwerft. Over heel de aarde zien we de diepe verschuiving die fysiek overwicht met zich mee brengt.

In plaats van het cliché dat een wereld geregeerd door vrouwen zachtaardig zou zijn, zien we geweld, misbruik, angst en de vreselijke gevolgen daar van. Toch is het geen horror verhaal. Uiteindelijk is het liefde wat de karakters voortdrijft, liefde voor familie, land of kennis. Alderman weet zo het boek licht en leesbaar te houden.

Willen feministen fysieke macht?

Laten we eerst even duidelijk maken dat dit boek absoluut niet bedoeld is als een feministisch wensenlijstje. The Power is een parodie, een wisseling van rollen die een fel licht zet op de scheve patronen in onze huidige maatschappij.

Waar de revolutie eerst een gevoel van hoop geeft, ontaard het snel in wreedheden die heel bekend zijn, maar nieuw vormgegeven door dader en slachtoffer om te wisselen. Zo is het land waar mannen niet meer alleen mogen reizen, een vrouwelijke voogd nodig hebben en onderdanig dienen te zijn maar al te herkenbaar.

Ook onze, westerse, maatschappij ontsnapt niet aan kritiek. Met name de verhaallijn van de oudere politicus toont de subtiele maar verwoestende onderdrukking die we hier kennen. Hoe ze (je dacht aan een man hè? Ik ook. Dat zegt wat over ons) door de interne realisatie van haar fysieke macht de overhand krijgt op een mannelijke concurrent wordt heel treffend beschreven.

Toch is mijn favoriete rode draad die van de verslaggevers. Het typisch Amerikaanse team van een jonge, aantrekkelijke vrouw die een aangever is voor een oudere man veranderd langzaam. Wanneer zij wordt gevraagd haar bril te dragen om er geleerder uit te zien en hij vervangen wordt door een jonger exemplaar is de transformatie compleet.

Is het wel fictie?

Voor mij dreunde de laatste zin van het boek (die ik hier niet ga onthullen maar het lezen zo ontzettend waard is) de waarheid op zijn plek; niets van dit boek is fictie. Vervang vrouw door man en elektriciteit door spiermassa en je hebt een samenvatting van de opkomst van ons politieke en religieuze systeem. Alles in dit verhaal is ergens in de wereld of geschiedenis wel gebeurt. Sterker nog, het meeste gebeurt nu nog. We zijn er alleen zo aan gewend dat het amper meer nieuwswaardig is.

En dat is de briljante vondst van Alderman. Door de rollen om te keren toont ze de belachelijkheid, maar ook de onvermijdelijkheid, van overheersing door fysieke macht. Ze steekt de woede om het geweld waar we zo aan gewend zijn met een simpele wisseling weer aan. Maar belangrijker nog, ze toont de subtiele manier waarop macht zich verschuilt achter betutteling.

Tja, en wat moet je dan, als je de laatste pagina hebt omgeslagen. The Power liet me met een diep gevoel van onbehagen achter, maar dat is absoluut geen kritiek. We zijn te comfortabel, te gewend geraakt. Alderman schokt je met een elektrische stoot uit je comfortzone en daar ben ik haar zeer dankbaar voor.

Zoals altijd; als je het boek via een link uit mijn blog koopt ( deze bijvoorbeeld ), krijg ik een beetje geld. Kost jou niets extra, maar het is wel erg leuk voor mij. Zo kan ik sparen voor een nieuwe winterjas. Mijn klappertanden zijn je dankbaar.

The post Boek: The Power. appeared first on DolleMoeder.

Naam

Reactie

Laat een reactie achter

door DolleMoeder 25 februari 2022
Ik ben ondertussen zo goed in scheiden dat ik een handboek kan schrijven. Dus, eehhhh, bij deze, mijn handboek voor scheidende ouders. Of nou ja, stukje nuance; dit is het eerst deel. De inleiding waarin ik nooit gedacht had op te kunnen scheppen over mijn praktijkervaring met scheidingen. Voor relatie advies moet je duidelijk niet […] The post Handboek scheiden; waarom zou je naar mij luisteren? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 december 2021
Zelfzorg. Ofwel, de eeuwige dooddoener: “Zorg je wel goed voor jezelf?” Bah!, Bah! Bah! Ik heb zo’n ontzettende klerehekel aan die vraag! Alsof je op je tandvlees loopt omdat je er gewoon even niet aan dacht om voor jezelf te zorgen! “Oh ja, da’s waar ook, laat me even alle stress uit zetten en een […] The post Zelfzorg met een zorgenkind. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 22 oktober 2021
Genderneutraal opvoeden is een ‘hot topic’. Ineens, of eigenlijk niet zo ineens, hoor je het overal, inclusief wat stevige kritiek. Want mogen meisjes nog wel meisjes zijn? En moeten jongens nu verplicht met poppen spelen? Mag je je kind nog wel gewoon Henk of Marietje noemen? Kort antwoord; het valt allemaal wel mee. Voor het […] The post Genderneutraal opvoeden, wat moet je daar nou weer mee? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 24 september 2021
Een geboorteplan. Met mooie picto’s of lieve tekst is het een fijne plek voor al je bevalwensen. Ja, of niet. Ik moet jullie iets bekennen; ik ben anti geboorteplan en zeer anti bevalwensen. Had je vast niet van me verwacht. Maar geef me even, dan zetten we samen het hele idee van een geboorteplan op […] The post Hoe schrijf je een geboorteplan? appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 3 augustus 2021
Er is weer een opleving in de discussie rondom het zogenaamde transgender gevaar. Ja, of we noemen het gewoon transfobie. We krijgen dit keer nieuwe smaakjes, vooral een weerstand tegen veranderende taal. Het idee dat genderneutraal of inclusief taalgebruik iets doen met de oude, voor veel mensen belangrijke, termen. Ook gaan de klassieke verhalen rond, […] The post Ontmoet het transgender gevaar. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 juli 2021
Toen mijn mannelijkheid, nu een dikke twee jaar geleden, met geen mogelijkheid terug de kast in te proppen was, zette ik me, naast alle mooie vooruitzichten, ook schrap voor enige discriminatie. Dat was niet voor niets. Ik ben ontzettend trots op mijn geweldige, liefhebbende en steunende omgeving maar dat hele trans zijn is niet allemaal […] The post Nee Karen, kinderen van transgender ouders zijn niet zielig. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 15 juni 2021
Als je een zorgenkind hebt, een anders-dan-anders kind, herken je misschien de paniek die je voelt bij de zoveelste afwijzing, het volgende overleg of de keer op keer uitgesproken ‘zorgen’ die iedereen heeft. Leuk wel, zo’n extra stukje trauma. Een systeem ingesteld op afwijzing Laatst bracht ik mijn dochter naar de opvang. Kneiterleuke plek trouwens, […] The post Constante afwijzing; Hoe ouders van een zorgenkind in de stress schieten. appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 9 april 2021
Als we denken aan een typische autist dan denken we vaak aan een kind of volwassene die rare, herhalende bewegingen maakt. Heen en weer wiegen bijvoorbeeld, of met de handen fladderen. Dat bewegen wordt stimmen genoemd en daar wil ik vandaag over praten. Om maar meteen met de deur in huis te vallen; iedereen stimt. […] The post Ik stim, jij stimt en wij stimmen allemaal! appeared first on DolleMoeder.
door DolleMoeder 19 maart 2021
Er zijn behoorlijk wat ouders in nood de laatste tijd en dat vind ik behoorlijk begrijpelijk. Kinderen opvoeden is niet makkelijk. Ha! Dat was een inkopper, en een understatement. Kinderen opvoeden is een taak voor ongeveer zes volwassenen (heb ik uitgerekend, lees maar! Je bent niet gek, je bent gewoon met te weinig.) dus het […] The post Ouders in nood; Help ik verzuip! appeared first on DolleMoeder.
Meer posts
Share by: