Een tijdje geleden werd mij het boek “The Power” door Naomi Alderman aangeraden. En met “aangeraden” bedoel ik dat een of ander social media algoritme dacht dat ik een dystopische , feministische roman wel kon waarderen.
Nu hebben die algoritmes lang niet altijd gelijk, maar dit keer absoluut wel. The Power is een fascinerend boek wat heerlijk wegleest en je achterlaat met een aantal diepe vragen over onze maatschappij.
Vrouwen over de hele wereld komen er in korte tijd achter dat ze, via een nieuw orgaan, elektriciteit uit hun handen kunnen schieten. Heel snel heeft vrijwel elke vrouw dit overwicht over mannen, waardoor de machtsbalans verschuift. Een revolutie is het gevolg waarbij in hoog tempo nieuwe wereldmachten en een nieuwe religie ontstaan.
Via een raamvertelling volgt het boek een jonge vrouw die een heilige wordt, een jonge man die journalist wordt, de dochter van een maffiabaas die haar kracht vindt en een vrouw die politieke macht verwerft. Over heel de aarde zien we de diepe verschuiving die fysiek overwicht met zich mee brengt.
In plaats van het cliché dat een wereld geregeerd door vrouwen zachtaardig zou zijn, zien we geweld, misbruik, angst en de vreselijke gevolgen daar van. Toch is het geen horror verhaal. Uiteindelijk is het liefde wat de karakters voortdrijft, liefde voor familie, land of kennis. Alderman weet zo het boek licht en leesbaar te houden.
Laten we eerst even duidelijk maken dat dit boek absoluut niet bedoeld is als een feministisch wensenlijstje. The Power is een parodie, een wisseling van rollen die een fel licht zet op de scheve patronen in onze huidige maatschappij.
Waar de revolutie eerst een gevoel van hoop geeft, ontaard het snel in wreedheden die heel bekend zijn, maar nieuw vormgegeven door dader en slachtoffer om te wisselen. Zo is het land waar mannen niet meer alleen mogen reizen, een vrouwelijke voogd nodig hebben en onderdanig dienen te zijn maar al te herkenbaar.
Ook onze, westerse, maatschappij ontsnapt niet aan kritiek. Met name de verhaallijn van de oudere politicus toont de subtiele maar verwoestende onderdrukking die we hier kennen. Hoe ze (je dacht aan een man hè? Ik ook. Dat zegt wat over ons) door de interne realisatie van haar fysieke macht de overhand krijgt op een mannelijke concurrent wordt heel treffend beschreven.
Toch is mijn favoriete rode draad die van de verslaggevers. Het typisch Amerikaanse team van een jonge, aantrekkelijke vrouw die een aangever is voor een oudere man veranderd langzaam. Wanneer zij wordt gevraagd haar bril te dragen om er geleerder uit te zien en hij vervangen wordt door een jonger exemplaar is de transformatie compleet.
Voor mij dreunde de laatste zin van het boek (die ik hier niet ga onthullen maar het lezen zo ontzettend waard is) de waarheid op zijn plek; niets van dit boek is fictie. Vervang vrouw door man en elektriciteit door spiermassa en je hebt een samenvatting van de opkomst van ons politieke en religieuze systeem. Alles in dit verhaal is ergens in de wereld of geschiedenis wel gebeurt. Sterker nog, het meeste gebeurt nu nog. We zijn er alleen zo aan gewend dat het amper meer nieuwswaardig is.
En dat is de briljante vondst van Alderman. Door de rollen om te keren toont ze de belachelijkheid, maar ook de onvermijdelijkheid, van overheersing door fysieke macht. Ze steekt de woede om het geweld waar we zo aan gewend zijn met een simpele wisseling weer aan. Maar belangrijker nog, ze toont de subtiele manier waarop macht zich verschuilt achter betutteling.
Tja, en wat moet je dan, als je de laatste pagina hebt omgeslagen. The Power liet me met een diep gevoel van onbehagen achter, maar dat is absoluut geen kritiek. We zijn te comfortabel, te gewend geraakt. Alderman schokt je met een elektrische stoot uit je comfortzone en daar ben ik haar zeer dankbaar voor.
Zoals altijd; als je het boek via een link uit mijn blog koopt ( deze bijvoorbeeld ), krijg ik een beetje geld. Kost jou niets extra, maar het is wel erg leuk voor mij. Zo kan ik sparen voor een nieuwe winterjas. Mijn klappertanden zijn je dankbaar.
The post Boek: The Power. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Dankjewel voor je reactie!