Inpakken voor de vakantie; kleutereditie.
Het is zover! De vakantie is er en jullie hebben een geweldige bestemming en het gaat helemaal top worden en je gaat zo enorm genieten joh! Maar voor het grote genieten begint moet je eerst nog even iets doen; inpakken.
Vroeger deed je dat zo, avond van te voren even je kleren in een tas gooien en gaan met die (rum)banaan! Nu gaat dat anders, nu heb je kinderen en die maken alles, maar dan ook echt alles, moeilijk.
Overdag of in de avond.
Eerst de keuze wanneer je dan gaat inpakken. Dat heeft namelijk gevolgen. Doe je het overdag dan wil je kleuter ‘helpen’ waarbij die hulp vooral bestaat uit zevenendertig losse sokken en een idiote hoeveelheid knuffels in een koffer stouwen.
De avond is al niet veel beter. Ja, je kinderen slapen maar jouw hersenen zijn ondertussen ook verpulpert in een vermoeide moes van kinderfilmpjes en voorlees Dora.
Met of zonder lijst.
Je kan natuurlijk eerst een lijst maken. Dat zou een georganiseerde ouder doen. Dat je met een mooi excel bestand alles netjes onderverdeeld in categorieën van te voren uitzoekt. Best wel handig want dan kom je er ook niet op het laatste moment achter dat je niet genoeg luiers hebt, wat je weer een duur, benzinestation paniekpak scheelt.
Helaas, als je een georganiseerde ouder was dan was je hier niet. Die mensen hebben wel wat beters te doen. Jij zit in je yogabroek met ondefinieerbare vlek stiekem op de wc op je telefoon te scrollen. Niet dat ik oordeel hoor. Ik zit met pluishaar en jam op mijn shirt op het bankje van een speeltuin te schrijven. Terwijl ik net doe alsof ik op de Kleuter let.
Hoe dan ook. Dit is helemaal geen keuze. Wat nou lijst, last-minute paniek is hoe wij het doen.
Minimaal of maximaal inpakken.
Het lijkt ergens heel slim om alleen de absoluut noodzakelijke dingen mee te nemen. En dan overal van die gave, lichtgewicht versies van. Dat je daar straks aankomt op de camping met een enkele tas en een tent. Dat zou zo chill zijn!
Heel dat minimalisme klinkt nog best aantrekkelijk. Dat je één stuk prachtig speelgoed
koopt en je kinderen verder met stokken en modder spelen ofzo.
De andere optie is ruim inpakken. Alles gaat mee! Super handig want jij zit nergens zonder! Kleren? Heb je zat. Speelgoed? De hele kist is mee. Het aanrecht? Zit vast ook wel ergens in een tas.
Beetje jammer dat er dan vijf rugbrekende rondes nodig zijn om de boel van de auto naar de tent te sjouwen. Rood en bezweet is niet jouw look.
Overigens, even tussendoor. Mijn moeder hè. Die had altijd één tas mee maar op de een of andere manier zat alles er in wat je maar nodig kon hebben. Als oma doet ze er zelfs nog een schepje bovenop. Ze heeft nu een indrukwekkende collectie kleine rugzakjes. Geen idee waar ze vandaan komen, is er ergens een oma winkel?
In dat kleine rugzakje zit dus nog net zo hard alles wat je maar mogelijk nodig hebt. Appel voor de honger, trui voor de kou, natte doekjes voor vieze gezichten en de meest vreemde medicatie voor allerlei kwaaltjes. Echt, als de wereld ooit vergaat, zoek een oma. Daar ben je veilig.
Keuze geven of stiekem zelf doen.
Het lijkt zo leuk. Samen de spullen van je kind inpakken. Gezellig naast de kledingkast uitzoeken wat er mee gaat. In de praktijk is het niet zo Instagram geschikt. Meer een frustrerende marathon waarin jij voor de vierde keer moet uitleggen dat je best begrijpt dat dat zijn lievelingstrui is maar dat een trui bij dertig graden niet zo heel handig is.
Niet dat het stiekem zelf doen heel veel beter is hoor. Nou ja, voor het inpakken wel. Zo gedaan zonder kind in de buurt. De rekening komt pas op de camping als je een uur lang keihard moet aanhoren dat ze haar favoriete onderbroek zooooo mist!
Autotetris.
Die verdient een eigen categorie. Autotetris spelen ofwel de vierenvijftig volle tassen en koffers in jullie kleine stadsauto puzzelen. Van oudsher de taak van vaders maar tegenwoordig een prima gezinsactiviteit.
Er is geen keuze. Dit is vreselijk, vooral als er kinderen bij betrokken zijn. (En dat zijn ze altijd want zonder kinderen kwam je met die ene tas prima weg weet je nog.)
Aan de ene kant sta je wanhopig te proppen terwijl aan de andere kant jouw zo gewenste kind de boel er weer uit duwt. Dit ritueel eindigt met de traditionele woedeaanval waarin je je kind op creatieve wijze vermaand om toch alsjeblieft op de bank een filmpje te kijken. Waarbij je elk jaar dezelfde afkeurende blik krijgt van dat zure mens van verderop in de straat.
Het grote genieten.
Hoe je het ook doet. Uiteindelijk is het klaar. De auto zit barstensvol, je hebt een tas vol snoep en chips tussen je voeten en de kinderen zitten stevig ingesnoerd. Jullie kunnen gaan! Wegrijdend mediator je de eerste ruzie al in het groeiende besef dat vakantie voor ouders bestaat uit alles wat je normaal al doet op een onhandige manier in een tent proberen te doen.
Nou, geniet ervan hè!
Verder lezen?
The post Inpakken voor de vakantie; kleutereditie. appeared first on DolleMoeder.
Naam
Reactie
Laat een reactie achter
