In Amerika is abstinence only seksuele voorlichting heel normaal. Kort beschreven wordt tieners dan verteld dat ze geen seks mogen hebben voor het huwelijk….en verder niets…   Uiteraard werkt dat niet. Seks gebeurt toch, alleen is er nu geen kennis van en toegang tot voorbehoedsmiddelen. Resultaat is een flinke groep tiener moeders en een heule hoop SOA’s.

In Nederland doen wij ook zoiets. Ja, niet met seks, daar doen we normaal over…nou ja….normaler dan in de VS dan. Hier doen we raar over baby’s en waar ze slapen. Net als het genie wat ooit seks aan zwangerschappen en SOA’s verbond, heeft een andere slimmerik bed sharing (je baby bij je in bed nemen) aan wiegendood verbonden. (Opmerkelijk verschil is wel dat als je echt, echt geen seks hebt, je ook echt niet zwanger wordt, maar dat er toch ook kindjes in een wiegje sterven, maar goed.)

In beide gevallen werd de baby, zo hup!, met het badwater het raam uit gesmeten. Geen seks en niet samen slapen, dan komt het wel goed met de wereld.

Seks kan ook veilig. Dat weten wij in ons koude kikkerlandje best. Met condooms, pillen en nuva ringen kunnen tieners heerlijk op ontdekkingstocht. We genieten hier dan ook van een erg laag cijfer voor ongewenste zwangerschappen en SOA’s.

Bed sharing kan ook veilig. Mits goed gedaan is het zelfs veiliger dan een wiegje op een eigen kamer. Maar er is nog een overeenkomst. Bed sharing is onvermijdelijk. Elke ouder valt wel eens samen met een baby in slaap. S’nachts op bed, of overdag op de bank. Het gebeurt. We zijn nu eenmaal moe, kleine kinderen snappen nog niets van nachtrust en al helemaal niets van vroege wekkers. Het gebeurt.

Daarmee kan je dus stellen dat onze geheelonthoudende voorlichting wat betreft de slaapplek van een baby niet werkt. Maar tegelijkertijd hebben veel ouders geen toegang tot kennis over en hulpmiddelen voor veilig samen slapen. Dat is een dodelijke combinatie.

Ik ben er van overtuigd dat, hoe goedbedoeld ook, campagnes die ouders vertellen dat een kind nooit bij hun in bed mag wiegendood juist in de hand werken.

De cijfers die worden gegeven kloppen ook niet. Als een kind bij wiegendood in het ouderlijk bed is gevonden, wordt de schuld meteen bij het bed sharing gelegd. Er wordt niet gekeken naar andere oorzaken en naar het gedrag van de ouders. Bot gezegd; als een moeder stomdronken in bed kruipt en op haar baby gaat liggen, krijgt het samen slapen de schuld en niet de alcohol. En dat vind ik dus een hele gevaarlijke situatie. Zo worden verkeerde conclusies getrokken die leiden tot verkeerd advies.

Hier wordt dat wat uitgebreider uitgelegd.

Het wordt hoog tijd voor nieuwe voorlichting. De overheid, de verloskundige, de kraamzorg en het consultatieburo moeten ouders vertellen hoe het wèl kan. Hoe ze hun kindje in elke situatie veilig houden. Dan kan in elk gezin een echte, weloverwogen keuze gemaakt worden.

Mocht je meer willen weten over samen slapen, kijk dan eens rond bij Dr James McKenna  (dat is die vent van dat filmpje net.) Hulp, steun en informatie in het Nederlands is te vinden op de Facebook groep Veilig Samen Slapen.

En ben je iemand of ken je iemand die beleid maakt bij Sire, het consultatieburo of welk orgaan van de overheid zich dan ook bemoeit met onze opvoeding, geef mijn naam door wil je? Ik zou graag eens komen praten. Heel vriendelijk, met thee en wetenschappelijk onderzoek.

The post Geheelontslaping appeared first on DolleMoeder.